Lester Bowles Pearson
Lester Bowles Pearson | ||
---|---|---|
1897-1972 | ||
Lester Bowles Pearson, ca. 1963 | ||
Geboorteland | Canada | |
Geboorteplaats | Toronto | |
Overlijdensplaats | Ottawa | |
Nobelprijs | Vrede | |
Jaar | 1957 | |
Reden | Voor zijn rol in de pogingen tot het beëindigen van het Suezconflict en het oplossen van het Midden-Oostenvraagstuk door de Verenigde Naties | |
Voorganger(s) | Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen | |
Opvolger(s) | Dominique Pire |
Lester Bowles Pearson (Toronto, 23 april 1897 - Ottawa, 27 december 1972) was een Canadees staatsman, diplomaat en politicus die in 1957 de Nobelprijs voor de Vrede ontving voor zijn rol in de Suezcrisis. Hij was de 14de premier van Canada van 1963 tot 1968. In deze periode leidde hij twee minderheidsregeringen.
Onder zijn leiding introduceerde de regering de gezondheidszorg, studieleningen, tweetaligheid, het Canadese pensioenplan en de Canadese vlag. Samen met zijn baanbrekend werk in de internationale diplomatie en voor de Verenigde Naties waarvan hij in 1952 de Voorzitter van de Algemene Vergadering was, kan hij beschouwd worden als een van de meest invloedrijke Canadezen van de 20e eeuw.
Zie de categorie Lester B. Pearson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.