Wereldkampioenschappen veldrijden 2006

WK veldrijden 2006
Datum 28-29 januari 2006
Plaats Vlag van Nederland Zeddam, Nederland
Editie 57
Organisator UCI
Kampioenen
Mannen elite Vlag van België Erwin Vervecken
Vrouwen elite Vlag van Nederland Marianne Vos
Mannen beloften Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar
Jongens junioren Vlag van Nederland Boy van Poppel
Navigatie
2005     2007
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Coureurs bij de elite rennen de trap op met hun fiets.

De wereldkampioenschappen veldrijden 2006 werden gehouden in het weekend van 28 en 29 januari in Zeddam op een ijzig parcours.

Wedstrijdverloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Op de eerste dag waren het de beloften en de junioren die aan de slag mochten. Bij de beloften was Lars Boom de grote favoriet samen met Niels Albert. Samen met verdedigend kampioen uit 2005 Zdeněk Štybar maakten zij de wedstrijd. In de laatste ronden gingen de drie aan de leiding, toen Štybar viel en Albert in zijn val meenam. Lars Boom kon echter niet profiteren van de val van zijn concurrenten aangezien de weg werd geblokkeerd. Even later demarreerde Štybar en kon alleen Boom hem nog volgen. Štybar verdedigde zijn titel door Boom in de sprint te verslaan.

Bij de junioren was de titel weggelegd voor Boy van Poppel, de zoon van Jean-Paul van Poppel. Hij versloeg Róbert Gavenda en Tom Meeusen.

Bij de dames op de tweede dag was al in de eerste ronde duidelijk wie er op het podium zouden komen, alleen de volgorde was nog niet bekend. Hanka Kupfernagel, Marianne Vos en Daphny van den Brand reden weg bij de rest en namen een ruime voorsprong. Van den Brand maakte de beste indruk en reed steeds aan kop, maar materiaalpech zorgde ervoor dat ze op achterstand kwam te rijden. Kupfernagel nam het heft in handen en probeerde Vos op die manier te laten lossen. Vos liet echter niet los en plaatste op het laatste rechte eind een winnende jump en won daarmee de wereldtitel.

In een boeiende wedstrijd bij de mannen gebeurde een hoop. In het begin waren er diverse aanvallen van verscheidene renners, waaronder Bart Wellens die op die manier probeerden de favoriet Sven Nys op achterstand te rijden. Nys liet zich enkele malen verrassen maar reed telkens de gaten dicht. Enkele kilometers voor de finish ging Nys echter hard onderuit waardoor hij de strijd moest staken. Uiteindelijk bleven er drie renners over die streden om de medailles. Erwin Vervecken reed weg van zijn medekoplopers en werd niet meer achterhaald en pakte daarmee zijn tweede wereldtitel. In de sprint om de tweede plaats versloeg Bart Wellens de Fransman Francis Mourey.

Mannen, elite

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Renner Land Tijd
Erwin Vervecken Vlag van België België 1.05.40
Zilver Bart Wellens Vlag van België België + 0.02
Brons Francis Mourey Vlag van Frankrijk Frankrijk + 0.02
4. Steve Chainel Vlag van Frankrijk Frankrijk + 0.12
5. Tom Vannoppen Vlag van België België + 0.15
6. Kamil Ausbuher Vlag van Tsjechië Tsjechië + 0.19
7. Enrico Franzoi Vlag van Italië Italië + 0.32
8. Gerben de Knegt Vlag van Nederland Nederland + 0.46
9. Vladimír Kyzivát Vlag van Tsjechië Tsjechië + 0.49
10. Jonathan Page Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 0.50

Mannen, beloften

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Renner Land Tijd
Zdeněk Štybar Vlag van Tsjechië Tsjechië 51.01
Zilver Lars Boom Vlag van Nederland Nederland + 0.02
Brons Niels Albert Vlag van België België + 0.02
4. Marco Fontana Vlag van Italië Italië + 1.03
5. Lukas Flückiger Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1.08
6. Sebastian Langeveld Vlag van Nederland Nederland + 1.25
7. Romain Villa Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1.31
8. Jempy Drucker Vlag van Luxemburg Luxemburg + 1.32
9. Dieter Vanthourenhout Vlag van België België + 1.37
10. Paul Voss Vlag van Duitsland Duitsland + 1.38

Jongens, junioren

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Renner Land Tijd
Boy van Poppel Vlag van Nederland Nederland 38.03
Zilver Róbert Gavenda Vlag van Slowakije Slowakije + 0.03
Brons Tom Meeusen Vlag van België België + 0.09
4. Yannick Martinez Vlag van Frankrijk Frankrijk + 0.14
5. Sascha Weber Vlag van Duitsland Duitsland + 0.20
6. David Menger Vlag van Tsjechië Tsjechië + 0.20
7. Bjørn Selander Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 0.20
8. Mathias Flückiger Vlag van Zwitserland Zwitserland + 0.37
9. Johim Ariesen Vlag van Nederland Nederland + 0.38
10. Sylwester Janiszewski Vlag van Polen Polen + 0.38
Plaats Renster Land Tijd
Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland 39.14
Zilver Hanka Kupfernagel Vlag van Duitsland Duitsland + 0.00
Brons Daphny van den Brand Vlag van Nederland Nederland + 0.52
4. Mirjam Melchers Vlag van Nederland Nederland + 1.16
5. Helen Wyman Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 2.22
6. Maryline Salvetat Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2.26
7. Nadia Triquet-Claude Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2.29
8. Birgit Hollmann Vlag van Duitsland Duitsland + 2.30
9. Ann Knapp Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 2.31
10. Lyne Bessette Vlag van Canada Canada + 2.40

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]
 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 2 1 1 4
2 Vlag van België België 1 1 2 4
3 Vlag van Tsjechië Tsjechië 1 0 0 1
4 Vlag van Duitsland Duitsland 0 1 0 1
Vlag van Slowakije Slowakije 0 1 0 1
5 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 1 1
Totaal 4 4 4 12