Łopatnica żółtawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łopatnica żółtawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

łuszczeńcowce

Rodzina

hełmikowate

Rodzaj

łopatnica

Gatunek

łopatnica żółtawa

Nazwa systematyczna
Spathularia flavida Pers.
Neues Mag. Bot. 1: 116 (1794)

Łopatnica żółtawa (Spathularia flavida (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny Cudoniaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Spathularia, Cudoniaceae, Rhytismatales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Ma około 30 synonimów. Niektóre z nich[2]:

  • Clavaria spathulata Schmiedel 1797
  • Clavaria spatulata Dicks. 1785
  • Helvella clavata Schaeff. 1774
  • Helvella spatulata (Dicks.) Purton 1817
  • Mitrula crispata Fr. 1838
  • Mitrula spathulata Fr. 1849
  • Spathularia flava Pers. 1797
  • Spathularia rufa Schmidel 1776
  • Spathulea crispata (Fr.) Fr. 1849

Wyróżniono liczne odmiany tego gatunku, jednak według Index Fungorum wszystkie są tylko synonimami Spathularia flavida[2].

Nazwa polska według checklist A. Chmiel[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Owocnik

Ma wysokość zazwyczaj do 5 cm, maksymalnie do 8 cm i składa się z główki i trzonu[4]. Często trzon ukryty jest w ściółce, tak że wystaje z niej tylko główka[5].

Główka

Okrągława lub łopatkowata, spłaszczona i pofałdowana, o barwie żółtawej, zielonkawożółtawej lub oliwkowobrązowej. Ma wielkość 1–2,5 × 1–2 cm[4]. Jest wyraźnie oddzielona od trzonu, ponadto ma bardziej soczystą barwę, u starszych okazów jednak blaknącą[5].

Trzon

Białożółty, cytrynowy lub żółtawy o wysokości 1–4 cm i grubości 0,5–2 cm, dołem zgrubiały[4].

Miąższ

Miękki o przyjemnym zapachu i smaku[4].

Zarodniki

Bezbarwne, o rozmiarach 30–50(70) × 2–3 μm. Posiadają przegrody, mają nitkowaty kształt i górą są poszerzone[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Opisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej, Europie oraz Korei i Japonii[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7].

Rośnie w lasach i na ich obrzeżach, wśród mchów i traw, na opadłych igłach. W górach spotykany jest częściej niż na niżu[4].

Saprotrof. Jest grzybem jadalnym, jednak bez praktycznego znaczenia ze względu na niewielkie rozmiary i rzadkość występowania[4]. Ponadto ze względu na rzadkość występowania łopatnica żółtawa nie powinna być zbierana[5].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]
  • mitróweczka błotna (Mitrula paludosa). Ma główkę pomarańczową o kształcie jajowatym lub językowatym, a trzon wąski i białawy. Występuje na torfowiskach oraz w miejscach mokrych i bagnistych[4].
  • łopatnica Neesa (Spathularia neesii). Ma główkę o barwie jasnokremowej, jasnoskórzastej do bladoochrowej[8].
  • małozorek tłuczkowaty (Microglossum rufum). Jest mniejszy, cały jednolicie ubarwiony i nie ma pofałdowanej główki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2016-08-31]. (ang.).
  2. a b Species Fungorum. [dostęp 2016-08-31]. (ang.).
  3. Maria Alicja Chmiel: Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. a b c d e f g h Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  5. a b c Atlas grzybów. Łopatnica żółtawa [online], NaGrzyby.pl [dostęp 2016-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-25].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-08-31].
  7. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.