Łużycki Oddział Straży Granicznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łużycki Oddział
Straży Granicznej
Logo
Logo Straży Granicznej
Państwo

 Polska

Data utworzenia

16 maja 1991

Data likwidacji

1 stycznia 2010

Siedziba

Lubań

Pierwszy Komendant Oddziału

płk SG
Lechosław Durowicz

Ostatni Komendant Oddziału

płk SG
Grzegorz Budny

Adres
ul. Wojska Polskiego 2
59-800 Lubań
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łużycki OddziałStraży Granicznej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łużycki OddziałStraży Granicznej”
Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Łużycki OddziałStraży Granicznej”
Położenie na mapie Lubania
Mapa konturowa Lubania, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Łużycki OddziałStraży Granicznej”
Ziemia51°07′18,0″N 15°16′55,9″E/51,121667 15,282194

Łużycki Oddział Straży Granicznej – zlikwidowany oddział Straży Granicznej pełniący służbę na granicy z Republiką Federalną Niemiec i Republiką Czeską.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

7 maja 1991 Komendant Główny Straży Granicznej płk prof. dr hab. Marek Lisiecki wydał Zarządzenie nr 021 na mocy którego 16 maja 1991 rozwiązano Łużycką Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza w Lubaniu. Jednocześnie na mocy tego zarządzenia został utworzony Łużycki Oddział Straży Granicznej w Lubaniu według etatu nr 44/09 o stanie osobowym 1807 funkcjonariuszy i 88 pracowników urzędów państwowych[1]. Łużycki Oddział SG swoją siedzibę miał w Lubaniu. Od północy Łużycki Oddział Straży Granicznej sąsiadował z Nadodrzańskim Oddziałem Straży Granicznej z siedzibą w Krośnie Odrzańskim, natomiast od wschodu z Sudeckim Oddziałem Straży Granicznej z siedzibą w Kłodzku.

7 maja 1991 Komendant Główny Straży Granicznej płk prof. dr hab. Marek Lisiecki wydał Zarządzenie nr 021 na mocy którego 16 maja 1991 rozwiązano Ośrodek Szkolenia Sportowego WOP w Szklarskiej Porębie. Jednocześnie na mocy tego zarządzenia został utworzony Ośrodek Szkolenia Sportowego SG w Szklarskiej Porębie według etatu nr 44/023 o stanie osobowym 8 funkcjonariuszy i 3 pracowników urzędów państwowych[2].

Decyzją nr 61 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 1 października 1993 nadano Łużyckiemu Oddziałowi Straży Granicznej w Lubaniu Śląskim sztandar[3]. Ceremonia wręczenia sztandaru miała miejsce 6 listopada 1993.

Siedziba komendy Oddziału mieściła się w zabytkowych koszarach, które powstały pod koniec XIX wieku. Ich budowę prowadzono w latach 1897–1898. Do II wojny światowej, z przerwą w latach 1924–1935, stacjonowały tu oddziały piechoty. Po wojnie stacjonowali tu żołnierze Wojska Polskiego oraz Wojsk Ochrony Pogranicza.

Ochrona granicy

[edytuj | edytuj kod]

Opis ochrony granicy przez Łużycki Oddział Straży Granicznej płk. SG Zbigniewa Wieczorka z lat 90. XX w.[4]"

[...] Ukończyłem Akademię Sztabu Generalnego, przemianowaną w trakcie moich studiów na Akademię Obrony Narodowej, zostałem oficerem kierunkowym, potem naczelnikiem Wydziału Granicznego i Wydziału Operacyno-Śledczego w Łużyckim Oddziale Straży Granicznej. Na początku lat 90. poprzedniego stulecia zaczęło się... Granica przestała być spokojna. Przemyt towarów i ludzi, wojny gangów, siłowe przełamania granicy... Więcej czasu spędziłem na służbie, w terenie, niż z żoną w domu! Ale nie narzekałem i nie narzekam – czułem, że moje miejsce jest właśnie tam... Robiłem to, co kochałem! Służba trwała praktycznie bez przerwy. Działo się tak wiele, że w każdej chwili musiałem być gotowy do reakcji. Pościgi, zasadzki, kontrole, walka z gangami narkotykowymi i samochodowymi... Wtedy na naszym odcinku granicy południowej i zachodniej działo się naprawdę bardzo wiele, także w Szklarskiej Porębie, choć nie stanowiła ona centrum przestępczości zorganizowanej. Rocznie zatrzymywaliśmy na całej naszej granicy nawet 11 tysięcy ludzi,... Z czasem sytuacja zaczęła się uspokajać, a Straż Graniczna otrzymała uprawnienia do działań także w głębi kraju. Służbę zakończyłem na stanowisku zastępcy komendanta Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej.

Zasięg terytorialny

[edytuj | edytuj kod]

W terytorialnym zasięgu działania oddziału, terenowymi organami Straży Granicznej byli komendant oddziału, komendanci strażnic i granicznych placówek kontrolnych[5], a po reorganizacji w 2004 roku komendant oddziału i komendanci placówek[6].

Łużycki Oddział Straży Granicznej ochraniał odcinek granicy państwowej na południu i zachodzie Polski, od rejonu Chełmska Śląskiego, przez Trójstyk na styku granic Polski, Czech i Niemiec, do rejonu Bielawy Dolnej. Część zachodnia przebiegała od znaku granicznego nr 1 do znaku granicznego nr 185 – styk z Lubuskim OSG. Część południowa, od znaku granicznego nr IV/121 do znaku granicznego nr III/238 – styk z Sudeckim OSG.

Na dzień 12 stycznia 2002 zasięg terytorialny oddziału obejmował wchodzące w skład województwa dolnośląskiego powiaty: bolesławiecki, górowski, głogowski, jaworski, karkonoski, kamiennogórski, legnicki, lubański, lubiński, lwówecki, polkowicki, wołowski, zgorzelecki, złotoryjski oraz miasta na prawach powiatu: Jelenia Góra i Legnica[7].

1 czerwca 2009 terytorialny zasięg działania Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej został zmniejszony. Południowa część zasięgu działania (z wyjątkiem powiatu lubańskiego i powiatu lwóweckiego) została przekazana dla Sudeckiego Oddziału Straży Granicznej, natomiast część zachodnia – dla Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej.

31 grudnia 2009 Łużycki Oddział Straży Granicznej został zlikwidowany, a pozostały rejon działania został przekazany dla Sudeckiego Oddziału Straży Granicznej[8].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 Łużyckiemu Oddziałowi Straży Granicznej podlegały[9]:

Od 2003 funkcjonowanie Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej regulowało Zarządzenie nr 45 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 21 października 2003 w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Komendzie Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej w Lubaniu (Dz. Urz. KG SG Nr 8, poz. 51, z 2005 Nr 5, poz. 28, z 2007 Nr 1, poz. 2 i Nr 2, poz. 21) zmienione zarządzeniem nr 70 z 30 września 2009.

24 sierpnia 2005 w miejsce dotychczas funkcjonujących strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych utworzono placówki Straży Granicznej. Funkcjonariusze i pracownicy pełniący służbę i zatrudnieni w strażnicach oraz granicznych placówkach kontrolnych Straży Granicznej stali się odpowiednio funkcjonariuszami i pracownikami placówek Straży Granicznej[10].

Placówki Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej:

Wydarzenia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1992 – otrzymano na wyposażenie samochody Land Rover Defender I, skutery śnieżne, z czasem czterokołowce. To była nowa, wyższa jakość po UAZ 469 oraz skuterach śnieżnych Buran, które spalały dużą ilość paliwa i były awaryjne. Nowe skutery Scandic były szybkie, zwrotne i wygodniejsze. Samochody UAZ 469 stopniowo były sprzedawane, tylko Stary 266 eksploatowane były do końca 2006[11].

Komendanci Łużyckiego OSG

[edytuj | edytuj kod]
  • płk SG Lechosław Durowicz (1991–1992)
  • płk SG Bronisław Iwanowski (1992–1998)
  • płk SG Lech Jewtuszko (1998–2004)
  • płk SG Jan Toma (2004–2006)
  • płk SG Grzegorz Budny[12] (2006–2009).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Placówka SG w Bogatyni.
  2. Powstała z połączenia PSG w Czerniawie-Zdroju i Zawidowie.
  3. Placówka SG w Kowarach.
  4. Powstała z połączenia PSG w Jakuszycach i Lubawce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Halina Łach, System ochrony polskiej granicy państwowej, Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013, ISBN 978-83-935593-8-1.
  • W Bena: Lubań wczoraj i dziś. Lubań: Urząd Miasta w Lubaniu, 2005.
  • Zbigniew Wieczorek: Robiłem to co chciałem. W: Leszek Kosiorowski (informacje zebrał): Tam za górą jest granica... 70 lat WOP, Wspomnienia o Wojskach Ochrony Pogranicza z okazji 70-lecia powstania. Szklarska Poręba: Wydawnictwo AD REM ul. Okrzei 12, 58-500 Jelenia Góra, 2015, s. 118–119. ISBN 978-83-64313-90-5.
  • Daniel Kurowski: Starem z węglem w Karkonosze. W: Leszek Kosiorowski (informacje zebrał): Tam za górą jest granica... 70 lat WOP, Wspomnienia o Wojskach Ochrony Pogranicza z okazji 70-lecia powstania. Szklarska Poręba: Wydawnictwo AD REM ul. Okrzei 12, 58-500 Jelenia Góra, 2015, s. 41–42. ISBN 978-83-64313-90-5.
  • Grzegorz Goryński: Trudne początki – nieznane dokumenty dotyczące narodzin Straży Granicznej i ruchu związkowego. W: Biuletyn 1–2/2012. T. Z historii ochrony granic. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, 2012, s. 153–204. (pol.).
  • Łużycki Oddział Straży Granicznej – Muzeum Polskich Formacji Granicznych. muzeumsg.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-20)].