Śliwowica łącka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śliwowica łącka – rodzaj śliwowicy produkowanej i rozprowadzanej (co do zasady) poza legalnym rynkiem, mocny napój alkoholowy (od 70%) wytwarzany w sposób tradycyjny ze śliwek, przede wszystkim z odmiany Węgierka Zwykła. Ma charakterystyczny żółtawy kolor oraz zapach śliwek. Napój ten jest produkowany w gminie Łącko, znajdującej się na pograniczu Beskidu Sądeckiego, Wyspowego i Gorców.

Na butelkach śliwowicy widnieje hasło: „Daje krzepę, krasi lica nasza łącka śliwowica”^[1].

Z uwagi na to, że jest to produkt nielegalny, nie ma możliwości rejestracji śliwowicy łąckiej jako produktu regionalnego^[2].

W roku 2011 Wspólny Znak Towarowy Gwarancyjny Śliwowica Łącka został zastrzeżony w Urzędzie Patentowym RP przez Stowarzyszenie Łącka Droga Owocowa i Urząd Gminy Łącko. Mogą go używać rolnicy i przedsiębiorcy produkujący i rozlewający śliwowice na terenie gminy Łącko za zgodą specjalnej kapituły^[3].

Napój ten nie ma krajowego znaku akcyzy. Główne ośrodki produkcji łąckiej śliwowicy znajdują się w miejscowościach: Wola Kosnowa, Wola Piskulina, Maszkowice, Łącko, Czarny Potok, Kicznia, Czerniec, Kadcza, Zagorzyn.

Śliwowica łącka została uznana w 1992 przez urząd konserwatora zabytków w Nowym Sączu za niematerialne dobro kultury narodowej^[1]. W dniu 10 października 2005 na Listę Produktów Tradycyjnych została wpisana w kategorii Napoje (alkoholowe i bezalkoholowe): „Śliwowica Łącka”^[4].

Napój ten jako alkohol destylowany w warunkach domowych jest bimbrem, zatem produkcja oraz obrót są w Polsce nielegalne. Jednak – wobec znacznej renomy i wysokiej jakości śliwowicy – lokalne władze nie ścigają tego procederu^[5].

W 2021 roku na terenie gminy Łącko, jedynie Tłocznia Maurera (należąca do Krzysztofa Maurera) produkowała ten trunek legalnie^[6].

Łącka śliwowica uważana jest przez niektórych za najlepszy produkt w swojej klasie – w 2005 roku w Minnesocie otrzymała ona nagrodę za najlepszą śliwowicę świata^[5]. Nieco gorzej bywa oceniana Passover slivovitz („Śliwowica paschalna”) – według krytyków zbyt długo leżakowana w dębowych beczkach, przez co podobno zatraca śliwkowy smak – oraz Blended – mieszanka destylatu śliwowicowego z maceratem ze śliwek lub wodą (rozcieńczenie do 50%).

• Śliwowica łącka – strona domowa