Śluby panieńskie (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śluby panieńskie
Gatunek

kostiumowy

Data premiery

8 października 2010

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

100 minut

Reżyseria

Filip Bajon

Scenariusz

Filip Bajon

Główne role

Robert Więckiewicz
Maciej Stuhr
Anna Cieślak
Edyta Olszówka
Marta Żmuda Trzebiatowska
Borys Szyc

Muzyka

Michał Lorenc

Zdjęcia

Witold Stok

Scenografia

Anna Wunderlich

Kostiumy

Małgorzata Braszka

Montaż

Krzysztof Szpetmański

Produkcja

Zbigniew Domagalski
Leszek Pieszko

Wytwórnia

Studio Filmowe Kalejdoskop

Dystrybucja

Kino Świat

Śluby panieńskiepolski film kostiumowy z 2010 roku w reżyserii Filipa Bajona. Film jest adaptacją sztuki Aleksandra Fredry pod tym samym tytułem z 1832 roku. Zdjęcia do filmu powstały w Kotuniu oraz w skansenie w Nowej Suchej koło Węgrowa od 26 sierpnia do 30 września 2010 roku.

Akcja filmu toczy się w XIX wieku, jednak w filmie pojawiają się wstawki współczesne (np. samochód, telefony komórkowe, współczesna prasa)

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Rok 1825, niewielki dworek na południu Polski. Majętny Radost (Robert Więckiewicz) zamierza wyswatać swojego bratanka Gustawa (Maciej Stuhr) z piękną Anielą (Anna Cieślak) – córką mieszkającej po sąsiedzku Dobrójskiej (Edyta Olszówka). Strony szybko uzgadniają małżeński kontrakt. Problem w tym, że Gucio spędza noce w karczmie „Pod Złotą Papugą”, uwodzi kobiety, pije, tańczy i ani myśli się żenić.

Również Aniela, będąca pod wpływem swej kuzynki Klary (Marta Żmuda Trzebiatowska), daleka jest od myśli o zaślubinach. Klara, zagorzała przeciwniczka mężczyzn, nieustannie kpi z zakochanego w niej natrętnego romantyka Albina (Borys Szyc). Ta pełna temperamentu, inteligentna, błyskotliwa kobieta, niepokorna i obdadrzona ciętym językiem, sama chce decydować o swoim losie. Dlatego też igra z miłością Albina i otwarcie buntuje się przeciwko utartym obyczajom. Zorientowawszy się, że rodzina także ją i Albina pragnie widzieć na ślubnym kobiercu, przekonuje Anielę do złożenia ślubów panieńskich. Aniela i Klara składają przysięgę: Przyrzekam na kobiety stałość niewzruszoną, nienawidzić ród męski, nigdy nie być żoną.

Ślubów dziewcząt nie udaje się jednak utrzymać w tajemnicy. Gdy dowiaduje się o nich Gustaw, budzi się w nim duch przekory. Postanawia zamieszać wszystkich w sprytną intrygę. Chce doprowadzić do tego, by Aniela wyznała mu miłość, a Klara doceniła uczucie Albina.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]