Żyła podniebienna zewnętrzna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żyła podniebienna zewnętrzna (łac. vena palatina externa), żyła podniebienna (vena palatina) – w anatomii człowieka żyła głowy[1][2]. Powstaje w podniebieniu miękkim, biegnie następnie przez okolice migdałka podniebiennego, z którego zbiera krew. Zazwyczaj jest dopływem żyły twarzowej, może także wpadać do innej pobliskiej żyły[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 371–372, ISBN 978-83-200-3257-4.
  2. a b Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1616, ISBN 83-200-1923-0.