ГӀ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | ГІ |
---|---|
Minuskuła | гІ |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Dwuznak liter | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
ГІ – dwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języków: agulskiego, arczyńskiego, awarskiego, cachurskiego, czeczeńskiego, inguskiego, tackiego oraz języków dargińskich[1][2][3][4][5]. W abazyńskim oznacza dźwięk [ʕ], czyli spółgłoskę szczelinową gardłową dźwięczną[6]. W rutulskim oznacza dźwięk [ɣ], czyli spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną[7].
Przykład użycia digrafu w języku abazyńskim: гIара́бчи, co tłumaczy się jako furman[6].
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Forma | Wygląd | Części składowe | |
---|---|---|---|
majuskuła | ГӀ | U+0413 Г | U+04C0 Ӏ |
minuskuła | гӀ | U+0433 г | U+04C0 Ӏ |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Awarskij jazyk, [w:] Michaił Aleksiejew , Jazyki Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw, Moskwa: Nauka, s. 24-32, ISBN 5-02-011267-4, OCLC 869460662 [dostęp 2020-09-26] .
- ↑ AGULSKIJ JAZYK • Bolszaja rossijskaja encykłopiedija - elektronnaja wiersija [online], bigenc.ru [dostęp 2020-09-26] .
- ↑ Adgiejskij ałfawit. Riespublika Adygieja. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
- ↑ Ja. Agarunow , M. Aragunow , Tatsko (jewriejsko)-russkij słowarʹ, Moskwa: Jewriejskij uniwiersitiet w Moskwie, 1997, s. 197-204, ISBN 5-7349-0002-8 (ros.).
- ↑ Ibragim Alirojew , Czeczensko-russkij słowarʹ, Moskwa: Academia, 2005, ISBN 5-87444-180-8, OCLC 62253234 [dostęp 2020-09-26] .
- ↑ a b Surrey Morphology Group: Dictionary of Archi. University of Surrey. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
- ↑ Important Factors in the Development of an Orthography: Shin-Shorsu Rutul—a Case Study [online], SIL International, 7 grudnia 2015 [dostęp 2020-09-26] (ang.).