ГӀ – Wikipedia, wolna encyklopedia

ГІ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

ГІ

Minuskuła

гІ

Podstawowe pismo

cyrylica

Pochodzenie
Dwuznak liter

Г + І

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

ГІdwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języków: agulskiego, arczyńskiego, awarskiego, cachurskiego, czeczeńskiego, inguskiego, tackiego oraz języków dargińskich[1][2][3][4][5]. W abazyńskim oznacza dźwięk [ʕ], czyli spółgłoskę szczelinową gardłową dźwięczną[6]. W rutulskim oznacza dźwięk [ɣ], czyli spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną[7].

Przykład użycia digrafu w języku abazyńskim: гIара́бчи, co tłumaczy się jako furman[6].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe
majuskuła ГӀ U+0413

Г

U+04C0

Ӏ

minuskuła гӀ U+0433

г

U+04C0

Ӏ

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Awarskij jazyk, [w:] Michaił Aleksiejew, Jazyki Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw, Moskwa: Nauka, s. 24-32, ISBN 5-02-011267-4, OCLC 869460662 [dostęp 2020-09-26].
  2. AGULSKIJ JAZYK • Bolszaja rossijskaja encykłopiedija - elektronnaja wiersija [online], bigenc.ru [dostęp 2020-09-26].
  3. Adgiejskij ałfawit. Riespublika Adygieja. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  4. Ja. Agarunow, M. Aragunow, Tatsko (jewriejsko)-russkij słowarʹ, Moskwa: Jewriejskij uniwiersitiet w Moskwie, 1997, s. 197-204, ISBN 5-7349-0002-8 (ros.).
  5. Ibragim Alirojew, Czeczensko-russkij słowarʹ, Moskwa: Academia, 2005, ISBN 5-87444-180-8, OCLC 62253234 [dostęp 2020-09-26].
  6. a b Surrey Morphology Group: Dictionary of Archi. University of Surrey. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  7. Important Factors in the Development of an Orthography: Shin-Shorsu Rutul—a Case Study [online], SIL International, 7 grudnia 2015 [dostęp 2020-09-26] (ang.).