Жь – Wikipedia, wolna encyklopedia

Жь
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Жь

Minuskuła

жь

Podstawowe pismo

cyrylica

Podstawowy alfabet

abchaski

Pochodzenie
Dwuznak liter

Ж + Ь

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Жьdwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języków: abazyńskiego, abchaskiego, adygejskiego i kabardyjskiego[1][2][3]. W abchaskim oznacza dźwięk [ʒ], czyli spółgłoskę szczelinową zadziąsłową dźwięczną[4], a w kabardyjskim [ʒʲ], czyli palatalizowany wariant wyżej wspomnianej spółgłoski. W abazyńskim odpowiada dźwiękowi [ʑ], tj. spółgłosce szczelinowej dziąsłowo-podniebiennej dźwięcznej[1][5].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe
majuskuła Жь U+0416

Ж

U+044C

ь

minuskuła жь U+0436

ж

U+044C

ь

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b G. P. Sierdiuczenko: Abazinskij ałfawit i orfografija na russkoj graficzeskoj osnowie. Jeżowo-Czerkiessk: Czernacizdatielstwo, 1938, s. 26.
  2. Adgiejskij ałfawit. Riespublika Adygieja. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  3. Л. Гугъуэт, Л. Зэхъуэхъу, Адыгэбзэ (Еджэкӏэрэ тхэкӏэрэ зэрызрагъащӏэ тхылъ), Налшык: Эльбрус, 1984, s. 160 (adygejski).
  4. B.G. Hewitt, Introduction to the study of the languages of the Caucasus, München: Lincom Europa, 2004, s. 260-263, ISBN 3-89586-734-9, OCLC 57285743 [dostęp 2020-09-27].
  5. Jazyki Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw. T. 1. Nauka, 2001, s. 3. ISBN 5-02-022647-5.