Ә – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ә, ә – litera cyrylicy rozszerzonej, wywodząca się z łacińskiej litery szwa, obecnej w janalifie. Aktualnie używana głównie w językach kazaskim, abchaskim, tatarskim, baszkirskim, dungańskim i kałmuckim. Też była obecna cyrylickich alfabetach języków azerskiego, turkmeńskiego i karakałpackiego.
W niektórych krojach pisma nie ma różnicy między literami Ә/ә z rozszerzonej cyrylicy a Ə/ə z alfabetu łacińskiego używanymi w międzynarodowym alfabecie fonetycznym[1].
Do pisma azerskiego identycznie wyglądającą literę Ə wprowadzono w 1928 roku w ramach adaptacji alfabetu łacińskiego do tego języka. W czasach stalinizmu alfabet ten zastąpiono wersją cyryliczną, jednak zostawiono w niej tak samo wyglądającą literę ә[2]. Jest drugą literą cyrylicznej wersji alfabetu kazaskiego. W trakcie wprowadzania wersji łacińskiej zaproponowano kilka jej odpowiedników: ae, a', á i ä[3]. Jest również drugą literą cyrylicy tatarskiej[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sebastian Kempgen , ‘RomanCyrillic Std’ – a Free Font for Slavists (and other Philologists), „Scripta & e-Scripta”, 5, 2007, s. 27-42 [dostęp 2024-05-05] .
- ↑ Betty Blair , The Upside - Down "e" - an Editor's Nightmare, „Azerbaijan International”, 1993 .
- ↑ Assel Sagimbekova , Problemy i perspektywy przejścia języka kazachskiego na alfabet łaciński, „Poradnik Językowy”, 5, 2021, s. 92-103, DOI: 10.33896/PorJ.2021.5.7 .
- ↑ Alfabet [online], Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej .