ٻ – Wikipedia, wolna encyklopedia

ٻ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

ٻ‬

Postać początkowa

ٻـ

Postać środkowa

ـٻـ

Postać końcowa

ـٻ

Podstawowe pismo

arabskie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

ٻ – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach saraiki i sindhi. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ɓ], tj. spółgłoski iniektywnej dwuwargowej dźwięcznej z przydechem[1][2].

Postacie litery

[edytuj | edytuj kod]
Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
ٻ ـٻ ـٻـ ٻـ

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Znakٻ
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Beeh
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1659U+067B
UTF-8217 187d9 bb
Odwołania znakowe SGMLٻٻ

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sindhi alphabets, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-29].
  2. Saraiki language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-31].