Ścibor z Gościeńczyc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ścibor z Gościeńczyc herbu Prus III (zm. 4 maja 1471) – biskup płocki.

Syn Jana stolnika czerskiego. W 1435 zapisał się na Akademię Krakowską nie ma jednak pewności czy ją ukończył^[1]. Był kanonikiem w Płocku. Po śmierci Pawła Giżyckiego został wybrany przez kapitułę na nowego biskupa płockiego, wbrew woli króla Kazimierza Jagiellończyka. 23 listopada 1463 został zatwierdzony przez papieża Piusa II^[2].

Następcą Ścibora na stolicy biskupiej miał zostać początkowo Andrzej Oporowski, ostatecznie został nim książę mazowiecki Kazimierz.

Przypisy