French
Deutsch1611 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rządzący państwami w 1611
Wydarzenia w Polsce
[edytuj | edytuj kod]- 30 czerwca – w lochach wileńskiego ratusza wykonano wyrok śmierci na włoskim kalwiniście Franco de Franco.
- 2 i 3 lipca – w Wilnie doszło do zamieszek na tle religijnym podczas których katoliccy fanatycy spalili ewangelicki kościół a w wyniku pobicia zmarł minister ewangelicki Marcin Tertulian[1].
- 26 września-9 listopada – w Warszawie obradował sejm zwyczajny[2].
- 28 października – król Zygmunt III Waza podniósł do rangi uniwersytetu kolegium jezuickie w Poznaniu.
- 29 października – tryumfalny wjazd do Warszawy hetmana Stanisława Żółkiewskiego, zwycięzcy spod Kłuszyna; wiódł ze sobą m.in. jeńców z rodu Szujskich (zdetronizowanego cara Wasyla IV i jego braci), których na sejmie warszawskim zmusił do złożenia hołdu królowi Zygmuntowi III Wazie.
- 16 listopada – przed kościołem św. Anny w Warszawie elektor brandenburski Jan Zygmunt Hohenzollern złożył hołd lenny Zygmuntowi III Wazie.
- 16 listopada – w Warszawie z powodów religijnych skazano na śmierć Iwana Tyszkiewicza członka wspólnoty braci polskich. Po ucięciu języka oraz ręki i nogi jego ciało spalono na stosie[3][4].
- W Boronowie, wiosce leżącej na terenie ziemi lublinieckiej wybudowany zostaje drewniany kościół na planie krzyża greckiego. Jest to pierwszy tego typu kościół na Śląsku.
- Zawarto rozejm (między Polską a Szwecją) spowodowany śmiercią Karola IX i kłopotami Polski w wojnie z Rosją – prawie całe Inflanty do Szwecji.
Wydarzenia na świecie
[edytuj | edytuj kod]- 7 stycznia – wykonano wyroki śmierci na wspólnikach zbrodni księżnej węgierskiej Elżbiety Batory.
- 19 marca – w Moskwie doszło do wybuchu powstania zbrojnego kierowanego przez kupca Kuźmę Minina i księcia Dymitra Pożarskiego przeciwko polskiej załodze Kremla. Polacy zostali wyparci z miasta Moskwy, jednak utrzymali się na terenie moskiewskiego Kremla.
- 28 kwietnia – założono Uniwersytet św. Tomasza w Manili, najstarszy działający nieprzerwanie na kontynencie azjatyckim.
- 2 maja – ukazała się drukiem Biblia króla Jakuba, protestancki przekład Pisma Świętego na język angielski.
- 3 maja – atak wojsk Chrystiana IV na szwedzki Kalmar rozpoczął wojnę kalmarską.
- 13 czerwca – wojna polsko-rosyjska: wojska polskie zdobyły Smoleńsk.
- 22 czerwca – geograf Henry Hudson i jego syn John wraz z ośmioma towarzyszami podróży zostali wysadzeni ze statku przez zbuntowaną załogę w dzisiejszej Zatoce Hudsona.
- 30 października – Gustaw II Adolf został królem Szwecji.
- 1 listopada – premiera romansu Burza Williama Szekspira.
Urodzili się
[edytuj | edytuj kod]- 28 stycznia – Jan Heweliusz, polski astronom (zm. 1687).
- 16 lipca – Cecylia Renata Habsburżanka, królowa polska, żona Władysława IV Wazy (zm. 1644)
- 18 sierpnia – Ludwika Maria Gonzaga, królowa polska, żona Władysława IV Wazy i Jana II Kazimierza Wazy (zm. 1667)
- 20 września - Joachim Pastorius, polski historyk, sekretarz królewski, pisarz, lekarz, arianin a następnie duchowny katolicki, kanonik warmiński (zm. 1681)
- data dzienna nieznana:
- Magdalena z Nagasaki, japońska tercjarka, męczennica, święta katolicka (zm. 1634)
Zmarli
[edytuj | edytuj kod]- 29 marca – Szymon Syreński (Syreniusz), botanik, najwybitniejszy z polskich zielnikarzy (ur. ok. 1540)
- 22 lub 25 kwietnia – Jan Potocki, generał ziem podolskich, pisarz polny koronny (ur. ok. 1552)
- 27 sierpnia – Tomás Luis de Victoria, hiszpański kompozytor (ur. 1548)
- 17 września – Johannes Corputius, niderlandzki inżynier, dowódca wojskowy i kartograf (ur. kwiecień 1542)
- 30 października – Karol IX Sudermański, król Szwecji (ur. 1550)
Święta ruchome
[edytuj | edytuj kod]- Tłusty czwartek: 10 lutego
- Ostatki: 15 lutego
- Popielec: 16 lutego
- Niedziela Palmowa: 27 marca
- Wielki Czwartek: 31 marca
- Wielki Piątek: 1 kwietnia
- Wielka Sobota: 2 kwietnia
- Wielkanoc: 3 kwietnia
- Poniedziałek Wielkanocny: 4 kwietnia
- Wniebowstąpienie Pańskie: 12 maja
- Zesłanie Ducha Świętego: 22 maja
- Boże Ciało: 2 czerwca
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Henryk Wisner: Sejmiki litewskie i kwestia wyznaniowa 1611–1648. T. XXIII. 1978, s. 126.
- ↑ Władysław Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493 - 1793, Kraków 1948, s. 146.
- ↑ Marian Marek Drozdowski, Andrzej Zahorski, Historia Warszawy. PWN, 1981, s. 45.
- ↑ Stanisław Kot, „Relacja o Iwanie Tyszkowicu” [w:] Reformacja w Polsce. Organ Towarzystwa do Badania Dziejów Reformacji w Polsce. R.9-10 1937–1939 nr. 33-40, s. 467.
