French
Deutsch4 Dywizjon Taborów – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1921 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | 4 szwadron taborów |
| Dowódcy | |
| Ostatni | mjr tab. Leon Staniek |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
4 Dywizjon Taborów – oddział taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
W okresie swojego istnienia jednostka przechodziła kilkakrotnie reorganizację. W 1923 dywizjon stacjonował w Łodzi, a w 1939 kadra 4 dywizjonu taborów stacjonowała w Łęczycy.
Forowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]W 1923 dywizjon podlegał dowództwu Okręgu Korpusu Nr IV i stacjonował w Łodzi[1]. Dowódca dywizjonu pełnił jednocześnie funkcję szefa taborów Okręgu Korpusu Nr IV[2].
1 października 1925, w związku z reorganizacją wojsk taborowych, dywizjon został przeformowany w 4 Szwadron Taborów. Jednocześnie zostało utworzone Szefostwo Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV[3][4]. W lipcu 1926, „w związku z redukcją stanów liczebnych formacji taborowych (rozkaz MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. i rozporządzenie wykonawcze Dep. II L. 1600/tab. tjn.)” szwadron został skadrowany[5][6][a].
12 września 1930 roku została wydana „Organizacja taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku został wydany rozkaz o wprowadzeniu w życie organizacji formacji taborowych. 4 szwadron taborów został przeformowany w kadrę 4 dywizjonu taborów[6].
W 1939 kadra 4 dywizjonu taborów stacjonowała w Łęczycy[8].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Organizacja dywizjonu w 1923[1]
- dowództwo dywizjonu
- cztery szwadrony taborowe[b]
- skład i warsztat taborowy
- kadra szwadronu zapasowego
- Kadra Okręgowego Szpitala Koni nr IV w Łodzi[9]
- kolumny przewozowe
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry
- ppłk tab. Stefan Bzowski (1923[10] – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK IV[11]
- mjr tab. Zygmunt Bogusz (1 X 1925[12] – III 1927 → szef Szefostwa Taborów DOK II[13])
- kpt. tab. Albin Nowotny (III 1927[14][15] – 1 IV 1929 → kierownik referatu taborów w Szefostwie Intendentury i Taborów OK IV[16])
- rtm. Tadeusz Misiak (X 1930[17] –)
- mjr tab. Henryk Szwajkowski (XII 1932[18] – 24 V 1934 → kierownik Kierownictwa Zaopatrzenia Taborów[19])
- mjr tab. Kazimierz Biłyk (VI 1934[20] – VII 1938 → szef Szefostwa Taborów OK IV[21])
- kpt. tab. Anicet Ignacy Marcinkowski (VII 1938 – III 1939)
- mjr tab. Leon Staniek (od 1 IV 1939[21])
- Zastępcy dowódcy dywizjonu
- kpt. tab. Jan Waligórski (1923[22] – II 1925[23][24] → 10 dtab.)
- rtm. tab. Albin Nowotny (1 X 1925 – III 1927 → dowódca szwadronu)
- kpt. tab. Stefan II Gajewski (III[14] – X 1927 → kwatermistrz 5 dtab[25])
- kpt. tab. Kazimierz Biłyk (od X 1927[26][15])
- komendant kadry – kpt. Marcinkowski Anicet Ignacy
- oficer mobilizacyjny – kpt. Urbanowicz Kazimierz
- oficer administracyjno-materiałowy – por. Nowakowski Stanisław
Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej
[edytuj | edytuj kod]Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[28]
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Budziński Aleksander | podporucznik rezerwy | nauczyciel | Szkoła Powszechna w Lubani | Katyń |
| Gerlicz Stanisław[29] | podporucznik rezerwy | ziemianin | Katyń | |
| Kącki Henryk | podporucznik rezerwy | księgowy | gł. księgowy BGK w Kielcach | Katyń |
| Maszner Czesław | podporucznik rezerwy | nauczyciel, mgr | gimnazjum w Jarocinie | Katyń |
| Szulakowski Wojciech[30] | porucznik rezerwy | inżynier leśnictwa | Katyń | |
| Trojnarski Karol | podporucznik rezerwy | nauczyciel | kier. szkoły powszechnej w Pabianicach | Katyń |
| Woźniak Józef[31] | rotmistrz rezerwy | prawnik, dr | Sąd Okręgowy w Poznaniu | Katyń |
| Brodzicki Mieczysław | podporucznik rezerwy | filolog, mgr | Charków | |
| Przewłocki Mikołaj[32] | porucznik rezerwy | inżynier architekt | Charków | |
| Załuga Władysław | podporucznik rezerwy | Charków |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W styczniu 1931 roku, ogłaszając zmiany personalne przeprowadzone w październiku 1930 roku, posługiwano się nazwą „b. 4 sk. szw. tab.”, czyli były 4 skadrowany szwadron taborów[7]
- ↑ Spośród dziesięciu dywizjonów połowa miała w swoim składzie pięć szwadronów, a pozostałe, w tym 4 dtab – cztery szwadrony[2]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[27].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 73.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586-587.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 199 wg autora nowa organizacja taborów została wprowadzona 1 listopada 1925 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 230-231.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 200.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 19.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1385-1386.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1031.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585-586.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 86.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 515.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, nr 1/1931, s. 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 426.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 168.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 169.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1031, 1039.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 941, 950.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 8 lutego 1925 roku, s. 62.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 308.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 327.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 954.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 3691.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4182.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6989.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.