4 Pułk Desantowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

4 Pułk Desantowy

Odznaka naramienna 4 pułku desantowego
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1967
Nazwa wyróżniająca	Pomorski
Tradycje
Rodowód	4 Pułk Czołgów Ciężkich 79 Pułk Desantowy
Kontynuacja	4 Batalion Obrony Wybrzeża
Dowódcy
Ostatni	ppłk Zygmunt Dominikowski
Organizacja
Numer	JW 3596[1]
Dyslokacja	Lębork
Rodzaj wojsk	wojska desantowe
Podległość	7 Łużycka Dywizja Desantowa

4 Pomorski Pułk Desantowy – oddział wojsk desantowych Sił Zbrojnych PRL.

Zgodnie z rozkazem nr 07/MON z 04.05.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, 79 pułkowi desantowemu przywrócono historyczną nazwę i numer z okresu wojny "4 Pomorski". Od tej pory kontynuował tradycje 4 Pomorskiego Pułku Czołgów Ciężkich.

Pułk wchodził w skład 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej. Stacjonował w garnizonie Lębork.

W 1989 pułk przeformowano na 4 Batalion Obrony Wybrzeża.

Dowódcy

• płk Waldemar Konopka
• ppłk Mieczysław Klimczak
• ppłk Marek Górecki
• ppłk dypl. Zbigniew Głowienka
• ppłk dypl. Zygmunt Dominikowski

Oficerowie

• Brunon Herrmann

Do 1964 w skład pułku wchodziły^[2]:

• dowództwo i sztab
• trzy kompanie desantowe
• kompania czołgów pływających
• bateria moździerzy M-120
• bateria przeciwpancerna dział 57 mm
• plutony: rozpoznania ogólnego i skażeń, łączności, saperów, przeciwlotniczych karabinów maszynowych PKM - 2, saperów oraz pododdziały logistyczne.

Pułk liczył 649 żołnierzy na czas "W" w tym 71 oficerów. W uzbrojeniu pułku znajdowało się 7 czołgów pływających PT - 76, 4 BROM, 1 trop, 3 PTG, 6 moździerzy 120 mm, 9 moździerzy 82 mm, 4 działa ppanc. 57 mm i 3 PKM - 2 12. Środkami transportu kompanii desantowych były samochody ciężarowo-terenowe.

Pułk przed przeformowaniem w batalion:

Dowództwo i sztab

• pluton łączności
• pluton ochrony i regulacji ruchu
• 5 kompanii desantowych (9 trop TOPAS i 3 moździerze 82 mm)
  • 3 plutony desantowe
  • pluton moździerzy
  • drużyna gospodarcza
• kompania czołgów pływających (16 czołgów PT-76)
  • 3 plutony czołgów
• bateria moździerzy (6 moździerzy 120 mm)
  • 2 plutony ogniowe
• bateria przeciwpancernych pocisków kierowanych (6 wyrzutni)
  • 2 plutony PPK
• kompania remontowa
• pluton przeciwlotniczy
• pluton rozpoznania (4 BRDM)
• pluton saperów
• pluton zaopatrzenia
• pluton medyczny

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce.
• Edward Wejner: Wojsko i politycy bez retuszu. Toruń: Adam Marszałek, 2006. ISBN 978-83-7441-420-3. Brak numerów stron w książce.