57 Pułk Artylerii Konnej – Wikipedia, wolna encyklopedia

57 Pułk Artylerii Konnej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1947

Dowódcy
Pierwszy

mjr Aleksander Kochniuk

Organizacja
Numer

JW 3678[1]

Dyslokacja

Mińsk Mazowiecki

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria konna

Podległość

1 Warszawska Dywizja Kawalerii

57 Pułk Artylerii Konnej (57 pak) – oddział artylerii konnej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany jako organiczna jednostka 1 Warszawskiej Dywizji Kawalerii na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 0122/org. z 15 maja 1945[2].

Do utworzenia pułku wykorzystano żołnierzy i sprzęt 4 dywizjonu artylerii konnej z 1 Warszawskiej Samodzielnej Brygady Kawalerii[3].

Do rozformowania w składzie 1 Warszawskiej Dywizji Kawalerii.

Proporczyk na lance i na mundur czarno-czerwony[2].

Dowódcy pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • mjr Aleksander Kochniuk (12 maja – 27 lipca 1945)
  • ppłk Julian Jasiuczenia (27 lipca – 25 października 1945)
  • ppłk Franciszek Rafacz (25 października 1945 do rozformowania)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. a b Komornicki 1987 ↓, s. 42.
  3. Smaczny 1989 ↓, s. 250.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 42. ISBN 83-11-07419-4.
  • Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947. Warszawa: Przedsiębiorstwo zagraniczne TESCO, 1989, s. 250. ISBN 83-00-02555-3.