A.F.C. Bournemouth – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2015-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

A.F.C. Bournemouth

Pełna nazwa	Athletic Football Club Bournemouth
Przydomek	The Cherries (Wisienki)
Data założenia	1899
Liga	Premier League
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Anglia
Siedziba	Bournemouth
Stadion	Dean Court
Sponsor techniczny	Umbro
Prezes	Jeff Mostyn
Trener	Andoni Iraola
Asystent trenera	Matt Wells Simon Francis
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Athletic Football Club Bournemouth – angielski klub piłkarski z siedzibą w Bournemouth grający w Premier League. AFC Bournemouth wygrywał drugie i trzecie klasy rozgrywkowe w Anglii i dwukrotnie w historii grał na czwartym poziomie. Zdobywali także Football League Trophy, oraz Puchar Południowy Trzeciej ligi.

Bournemouth spędził większość swojej historii w trzeciej klasie piłki nożnej. Pod kierownictwem Eddiego Howea awansowali do Premier League. Sezon 2015-16 był dla AFC Bournemouth pierwszym w historii w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Boscombe F.C. został utworzony jesienią 1899 roku na bazie starszego klubu Boscombe St. John’s Lads’ Institute F.C^[1], a pierwszym prezesem był J.C Nutt^[2].

W swoim pierwszym sezonie 1899/1900 Boscombe F. C. startował w rozgrywkach Bournemouth and District Junior League. Grali także w Hants Junior Cup. W ciągu pierwszych dwóch sezonów występowali na boisku piłkarskim na Castlemain Avenue w dzielnicy Pokesdown. Następnie przeniósł się boisko w Kings Park. W 1910 klub otrzymał długoterminową dzierżawę na niektóre nieużytki obok Kings Park. Tereny te nazwano Dean Court na cześć J.E. Coopera-Deana, który przekazał je klubowi. W tym samym roku Boscombe F.C. podpisał pierwszy kontrakt z profesjonalnym piłkarzem. Był nim B. Penton^[3].

W sezonie 1909/1910 klub po raz pierwszy wystartował w rozgrywkach o Puchar Anglii^[4].

W tym okresie klub otrzymał przydomek „Wiśnie”, który ma związek z wiśniowymi pasiastymi koszulami, w których zespół wówczas grał, a także z bliskim sąsiedztwem terenów Dean Court z nieruchomościami Cooper-Dean, obejmującymi liczne sady z wiśniami^[3].

Przed rozpoczęciem sezonu 1923/1924 zespół został włączony w szeregi Football League. Zmieniono wówczas nazwę klubu na Bournemouth and Boscombe Athletic Football Club. Pierwszy mecz w Third Division (South) zespół rozegrał 25 sierpnia 1923 ze Swindon Town, ulegając na wyjeździe 1:3^[3].

Pierwsze trofeum Bournemouth and Boscombe Athletic zdobył w sezonie 1945/1946, po zwycięstwie nad Walsall na Stamford Bridge w finale rozgrywek o Football League Third Division South Cup^[3].

W sezonie 1969/1970 zespół zajął 21. miejsce i spadł do Division Four^[3]. W maju 1970 na stanowisku menadżera zatrudniono wówczas Johna Bonda^[5], który poprowadził drużynę do pierwszego w historii klubu awansu do wyższej klasy rozgrywek^[3]. Zmieniono wówczas nazwę klubu na A.F.C. Bournemouth, a także herb, na którym umieszczono podobiznę Dickiego Dowsetta, napastnika Wiśni w latach 1957–1962^[6][7].

Czerwony i czarny zestaw strojów, wprowadzony w 1971 roku, został oparty na strojach AC Milan^[8].

W styczniu 1984 roku pod wodzą Harry’ego Redknappa klub odniósł słynne zwycięstwo nad Manchesterem United w FA Cup. Ten sam menadżer doprowadził klub do mistrzostwa Division Three (sezon 1986/87) i pierwszego w historii klubu awansu na drugi szczebel rozgrywkowy. W pierwszym sezonie w Division Two Bournemouth spokojnie utrzymało status drugoligowca, by w sezonie 1988/89 włączyć się do walki o awans do Division One. Niestety słaba postawa w ostatnich meczach sezonu nie dała upragnionego awansu i The Cherries zakończyli sezon na 12 miejscu. Do sezonu 2013/14 to było najwyższe miejsce, jakie klub uzyskał w ligowych rozgrywkach.

5 maja 1990 roku w ostatniej kolejce sezonu 1989/90 AFC Bournemouth podejmowało Leeds United, które miało szansę na wygranie drugiej ligi i awans do Division One. Atmosfera była napięta. Niektórzy fani United już od godzinach porannych powodowali problemy w mieście. Leeds wygrało mecz jedną bramką co w połączeniu z wynikami innych meczach, oznaczało to, że Leeds awansował natomiast Bournemouth zostało zdegradowane. Po meczu doszło do zamieszek w których poczynione szkody zostały wycenione na 1 mln funtów. Sprawą zamieszek na wniosek jednego z miejscowych posłów zajął się nawet angielski Parlament. Te wydarzenia wpłynęły na dalsze losy obydwu klubów.

Harry Redknap pozostał w klubie jeszcze na dwa sezony. Za każdym razem zabrakło punktów by znaleźć się w play-off (w pierwszym sezonie 6 punktów, a w drugim 3). Problemy finansowe klubu i presja nakładana na menadżera przyczyniły się do złożenia rezygnacji przez Redknapa. Zastąpił go Tony Pulis, który zbudował drużynę, którą zarządzał przez kolejne dwa sezony, zajmując odpowiednio 7-miejsce. Pulis odszedł z klubu jak jego poprzednik.

W sezonie 1994/95, Bournemouth przez kilka pierwszych miesięcy nie miało menadżera. Pierwszą połowę sezonu plasował się w dolnej części tabeli. Pomimo niewielkiej poprawy formy, kiedy Mel Machin został mianowany menadżerem, wyglądały bardzo mało prawdopodobne, aby AFC Bournemouth utrzymało się w lidze, zważywszy, że w związku z reorganizacją ligi aż pięć zespołów miało się pożegnać z ligą. The Cherries utrzymali się dzięki zdobyciu dwóch punktów przewagi nad Cambridge United oraz Plymouth Argyle.

Machin ostatecznie pozostał na sześć lat, które w większości niczym się nie wyróżniły i Bournemouth sezony kończył w środku tabeli. Sezon 1998/99 okazał się prawdopodobnie najważniejszym jego kadencji, przez większość sezonu klubu zajmował miejsce gwarantujące fazę play-off, ale na końcu udało się zakończyć na 7 miejscu. 16 miejsce w sezonie 1999-2000, a następnie zły start w kolejnym sezonie spowodowało, że Machin został zwolniony ze stanowiska.

Na początku sezonu 2000/01 menadżerem został Sean O’Driscoll. W sezonie 2002/03 doprowadził AFC Bournemouth do fazy play-off. Finał play-off odbył się na Millennium Stadium. AFC Bournemouth pokonało Lincoln City 5:2 i awansowało do Division Two.

W sezonie 2003/04 zawodnik AFC Bournemouth, James Hayter zdobył najszybszego hat-tricka w historii angielskiej Football League. W meczu przeciwko Wrexham drużyna prowadziła 3:0. W 86. minucie na boisku pojawił się Hayter i w ciągu 2 minut i 17 sekund pokonał bramkarza rywali trzykrotnie. Mecz zakończył się wynikiem 6:0.

We wrześniu 2006 roku z zespołem rozstał się Sean O’Driscoll. Został on zastąpiony przez Kevina Bonda.

W lutym 2008 roku, Bournemouth został ukarany odjęciem 10 punktów, bowiem klub miał około 4 mln funtów długów i był bliski bankructwa. Kara nałożona przez Football League spowodowała, że Bournemouth został umieszczony w Football League Two. Na starcie sezonu 2008/09 Wiśnie miały 17 punktów ujemnych. Z pracy został zwolniony Bond a zastąpił go były zawodnik klubu, Jimmy Quinn, który zaledwie kilka miesięcy później opuścił klub. Stanowisko objął kolejny były zawodnik klubu Eddie Howe. Został on najmłodszym menedżerem w historii Football League, mając 31 lat. W czerwcu 2009 roku, AFC Bournemouth zostało kupione przez Adama Murraya, Jeffa Mostyna, byłego wiceprezes Steve’a Sly’a, Neilla Blake’a i byłego prezesa Dorchester Town Eddiego Mitchella.

Pierwszy pełny sezon pod wodzą Howe’a przyniósł sukces Bournemouth. Drużyna zajęła drugie miejsce w League Two i awansowała na dwie kolejki przed końcem sezonu do League One. Howe w następnym sezonie opuścił klub i odszedł do Burnley. Jego następcą został inny były gracz Bournemouth, Lee Bradbury. Doprowadził Bournemouth do play-offów League One. W dwumeczu przeciwko Huddersfield Town padł remis 3:3, ale do finału awansował Huddersfield, wygrywając w rzutach karnych 4:2. W następnym sezonie (2011/12), Bradbury doprowadził Bournemouth do zajęcia 11 pozycji w League One, a następnie klub został zastąpiony przez Paula Grovesa.

Po słabym początku sezonu 2012/13 w październiku 2012 r. Groves został zwolniony. Na stanowisko menadżera wrócił Eddie Howe, który osiągnął awans do Championship. Bournemouth po raz pierwszy od 1990 roku ponownie zagrało w drugiej lidze. Po obiecującym początku sezonu i osiągnięciu czwartej rundy FA Cup (przegrana 2:0 z Liverpoolem), Bournemouth zakończył swój pierwszy sezon w Championship na 10 miejscu, osiągając najwyższą pozycję w historii występów w Football League.

W dniu 25 października 2014r. Bournemouth pokonał 8:0 zespół Birmingham City. To był pierwszy mecz, odkąd Wiśnie strzeliły osiem goli w ligowym meczu, nie licząc zwycięstwa 10:0 nad Northampton Town we wrześniu 1939 roku (wynik został wykreślony z ewidencji po wybuchu II wojny światowej). Po zwycięstwie z West Bromwich Albion, grającym w Premier League, Bournemouth awansował do ćwierćfinału Pucharu Ligi po raz pierwszy w historii, lecz w nim lepsza okazała się ekipa Liverpoolu, wygrywając 3:1. Większą część sezonu Bournemouth spędził w górnej połowie tabeli. Ostatecznie zwycięstwo 3:0 nad Charlton Athletic w ostatnim dniu sezonu pozwoliło wywalczyć tytuł mistrzowski Championship i pierwszy w historii awansować do Premier League.

8 sierpnia 2015 r. A.F.C. Bournemouth rozegrało pierwszy mecz w Premier League na swoim stadionie, przegrywając 0:1 z Aston Villą. W trzeciej kolejce spotkań, która odbyła się 22 sierpnia 2015, Bournemouth wygrał pierwszy mecz w Premier League, pokonując 4:3 West Ham United na Upton Park. W tym samym meczu Callum Wilson wpisał się w karty historii klubu, jako pierwszy zdobywca bramki oraz hat-tricka w rozgrywkach na najwyższym poziomie rozgrywek^[9].

rola	Imię i nazwisko
Właściciel	Jeff Mostyn
Trener	Andoni Iraola
Asystent menedżera	Matt Wells
Trener bramkarzy	Rob Burch
Trener akademii	Joe Roach
Trener szkółki	Carl Fletcher
Fizjoterapeuta	Steve Hard

^[10]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze A.F.C. Bournemouth.

Stan na 27 lipca 2021^[11]

Nr	Poz.	Piłkarz
3	2 obrońcaOB	Steve Cook (kapitan)
5	2 obrońcaOB	Lloyd Kelly
6	2 obrońcaOB	Chris Mepham
7	3 pomocnikPO	David Brooks
8	3 pomocnikPO	Jefferson Lerma
9	4 napastnikNA	Dominic Solanke
10	3 pomocnikPO	Arnaut Groeneveld
11	3 pomocnikPO	Emiliano Marcondes
14	4 napastnikNA	Sam Surridge
16	3 pomocnikPO	Lewis Cook

Nr	Poz.	Piłkarz
17	2 obrońcaOB	Jack Stacey
22	3 pomocnikPO	Ben Pearson
23	1 bramkarzBR	Mark Travers
26	3 pomocnikPO	Gavin Kilkenny
28	3 pomocnikPO	Kyle Taylor
29	3 pomocnikPO	Philip Billing
32	4 napastnikNA	Jaidon Anthony
33	2 obrońcaOB	Jordan Zemura
40	1 bramkarzBR	Will Dennis

• Football League Championship (2. poziom rozgrywek)
  • Mistrz (1): 2014/2015
• Division Three (obecnie Football League One 3. poziom rozgrywek)
  • Mistrz (1): 1986/1987
  • Awans o poziom wyzej (2): 1947/48, 2012/13
• Division Four / League Two (4. poziom rozgrywek)
  • Awans o poziom wyżej (2): 1970/1971,1981/82, 2002/03, 2009/2010
  • Zwycięzca Play-off (1): 2002/03

• Oficjalna strona klubu (ang.)