Adam Bielański (1881–1964) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Adam Bielański, właśc. Adam Kazimierz Firlej-Bielański h. Lewart (ur. 1881 w Łańcucie, zm. 1964 w Krakowie) – hydrochemik[1], wieloletni Dyrektor Dróg Wodnych w Krakowie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Adam Bielański był związany z Uniwersytetem Jagiellońskim i Akademią Górniczo-Hutniczą, w których pełnił funkcje administracyjne. W AGH był dziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, a zorganizował tam Wydział Mineralny[1].
Był współautorem zrealizowanych planów przeniesienia koryta rzeki Rudawy z centrum miasta, co zapobiegło licznym powodziom jakie nawiedzały miasto. Po wybuchu II wojny światowej czynnie uczestniczył w ewakuacji skarbów wawelskich i przeniesienia ich drogą wodną do Sandomierza[2].
Był mężem Marii z Bogdańskich, współzałożycielki krakowskiego Towarzystwa Ogrodniczego. Ojciec prof. dr. hab. Władysława Bielańskiego, prof. dr. hab. Adama Bielańskiego, prof. dr hab. Zofii Bielańskiej-Osuchowskiej.
Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS 4-zach-po lewej Mikesków)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Forum Akademickie – portal środowiska akademickiego i naukowego Bielańscy [online] [dostęp 2024-01-09] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2024-01-09] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mikulski Z., Adam Bielański 1881–1964. Gospodarka Wodna, 2000, 12: 499.