Agustín Parrado y García – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	16 sierpnia 1925
Konsekrator	Julián de Diego y García Alcolea
Współkonsekratorzy	Manuel de Castro y Alonso; Manuel María Vidal y Boullon
Konsekrowani biskupi
Diego Ventaja Milán	1935
Tomás Gutiérrez Díez	1935
Manuel Hurtado y García	1943
Rafael Alvarez Lara	1943
Francisco Cavero y Tormo	1945
Współkonsekrowani biskupi
Balbino Santos Olvera	1935
Rafael García y García de Castro	1943
Jesús Mérida Pérez	1943

Agustín Parrado y García
	Kardynał prezbiter
	Tibi post haec, fili mi, ultra quid faciam
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	5 października 1872 ; Fuensaldaña
Data i miejsce śmierci	8 października 1946 ; Grenada
Miejsce pochówku	Katedra w Grenadzie
	Arcybiskup Grenady
Okres sprawowania	1934–1946
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	21 września 1895
Nominacja biskupia	20 maja 1925
Sakra biskupia	16 sierpnia 1925
Kreacja kardynalska	18 lutego 1946; Pius XII
Kościół tytularny	S. Augustini
	Multimedia w Wikimedia Commons

Agustín Parrado y García (ur. 5 października 1872 w Fuensaldaña w archidiecezji Walencja, zm. 8 października 1946 w Grenadzie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Grenady.

Życiorys

Po ukończeniu seminarium duchownego w Valladolid 21 września 1895 roku przyjął święcenia kapłańskie i pracował kolejno jako; wykładowca w seminarium duchownym w Valladolid i na Papieskim Uniwersytecie w Valladolid; wicerektor seminarium duchownego w Valladolid; dyrektor diecezjalnej gazety w Astorga. 20 maja 1925 roku Pius XI mianował go biskupem Palencia a sakrę biskupią przyjął 16 września 1925 roku w katedrze w Salamance. 4 kwietnia 1934 roku został przeniesiony na stolicę metropolitalną w Grenadzie. Na konsystorzu 18 lutego 1946 roku papież Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera S. Augustini. Zmarł 8 października 1946 roku w Grenadzie i pochowano go w archikatedrze metropolitalnej w Grenadzie.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
Sylwetka na stronie Davida M Cheneya

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)