Ajmak gobijsko-ałtajski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ajmak | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Kod ISO 3166-2 | MN-065 | ||||
Powierzchnia | 141 400 km² | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Plan | |||||
Położenie na mapie | |||||
Strona internetowa |
Ajmak gobijsko-ałtajski (mong. Говь-Алтай аймаг) – jeden z 21 ajmaków w Mongolii, znajdujący się w południowo-zachodniej części kraju. Stolicą ajmaku jest Ałtaj.
Utworzony w 1940 roku ajmak obejmuje powierzchnię 141 400 km². Graniczy z Chinami[1]. Dzieli się na 18 somonów. Na terenie ajmaku wydobywa się węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz azbest. Rolnictwo oparte na hodowli zwierząt oraz uprawie zbóż i warzyw, głównie ziemniaka[1].
Liczba ludności w poszczególnych latach[potrzebny przypis]:
1979 | 1989 | 2000 | 2010 |
---|---|---|---|
56 000 | 62 800 | 63 673 | 53 223 |
Somony
[edytuj | edytuj kod]Ajmak gobijsko-ałtajski dzieli się na 18 somonów: