Al Miller – Wikipedia, wolna encyklopedia

Al Miller

Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1936 Lebanon
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1956–1959 East Stroudsburg State College
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1966 New Paltz State 1967–1972 Hartwick College 1973–1975 Philadelphia Atoms 1975 Stany Zjednoczone 1976–1980 Dallas Tornado 1980–1981 Calgary Boomers 1983 Tampa Bay Rowdies
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Al Miller (ur. 17 grudnia 1936 w Lebanon) – amerykański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener, członek National Soccer Hall of Fame.

Al Miller uczęszczał do East Stroudsburg State College, gdzie grał w drużynach piłkarskich i koszykarskich, gdzie grał w latach 1956-1959.

Al Miller po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Wkrótce rozpoczął pracę trenera golfa na Albright College. W latach 1961–1966 rozpoczął pracę z drużyną New Paltz State, z którą trzykrotnie sięgał po mistrzostwo Nowego Jorku. Następnie w latach 1967-1972 pracował na Hartwick College, z którym odniósł następujący bilans: 64 wygrane, 12 remisów i 3 porażki, a także wystąpił w 1970 roku w Final Four mistrzostw Nowego Jorku.

W 1973 roku Al Miller został trenerem nowo żałożonej drużyny ligi NASL przez Toma McCloskeya - Philadelphia Atoms. Miller zbudował zespół z amerykańskich zawodników m.in.: Bob Rigby, Bobby Smith. Wkrótce Al Miller wyruszył wraz z drużyną do Anglii w celu znalezienia zawodników do drużyny i zatrdunił w klubie m.in.: Andy'ego Provana, Jima Fryatta i Chrisa Dunleavy'ego. Sięgnął z drużyną po mistrzostwo NASL w sezonie 1973 po zwycięstwie w finale 2:0 z Dallas Tornado. Z klubu odszedł po sezonie 1975.

W 1975 roku prowadził dwa mecze reprezentacji Stanów Zjednoczonych, które oba zakończyły się remisem. W latach 1976–1980 był trenerem Dallas Tornado, a w latach 1980-1981 prowadził Calgary Boomers, a w 1983 roku trenował halową drużynę Tampa Bay Rowdies, z którą sięgnął po halowe mistrzostwo NASL w sezonie 1983 i jej tym samym jedynym obok Eddiego Firmaniego i Rona Newman, którzy zdobyli mistrzostwa NASL zarówno na otwartym powietrzu, jak i na hali. Odszedł z klubu dnia 5 października 1983 roku z powodu konfliktu z władzami klubu^[1].

Potem Al Miller już nie trenował profesjonalnych zespołów. W latach 1984–1988 zasiadał w zarządzie klubu ligi MISL - Cleveland Force.

Potem Al Miller przez był dyrektorem w USSF. Dnia 22 lutego 1989 roku otrzymał franczyzę z klubu ligi MISL - Cleveland Crunch^[2], gdzie przez następnie dziewięć lat był dyrektorem sportowym klubu. W lipcu 1992 roku liga MISL została rozwiązana i klub zaczął występować w rozgrywkach ligi NPSL i wkrótce klub zdobył trzykrotne mistrzostwo tej ligi (1994, 1996, 1999) oraz trzykrotnie docierał do finału tych rozgrywek (1991, 1993, 1997).

Al Miller pracował również w telewizji ESPN. Był komentatorem w ESPN Mundial Sports, a także narratorem filmów o tematyce piłkarskiej, a także jest autorem jednego z rozdziałów książki py. Winning Soccer.

Al Miller został wprowadzony przez East Stroudsburg State College do Athletic Hall of Fame w 1987 roku, a w 1995 roku został wprowadzony do Hartwick College Hall of Fame oraz do National Soccer Hall of Fame.

W 2008 roku Al Miller został wprowadzony New Paltz Hall of Fame^[3].

• Mistrzostwo NASL: 1973

• Halowe mistrzostwo NASL: 1983

• Trener Roku NASL: 1973

• Statystyki na Hartwick College. hartwick.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-12)]. (ang.)
• Statystyki na National Soccer Hall of Fame (ang.)