Albert Wywerka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Albert Wywerka

Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1894 Dzierzby Szlacheckie
Data i miejsce śmierci	22 maja 1945 Łódź
Zawód, zajęcie	operator filmowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Albert Wywerka (ur. 22 sierpnia 1894 w Dzierzbach Szlacheckich na Podlasiu, zm. 22 maja 1945 w Łodzi^[1]) – polski operator filmowy. Był ojcem aktorki dziecięcej Basi Wywerkówny^[2].

W dwudziestoleciu wojennym zrobił zdjęcia do ponad 60 filmów, z czego większość przypadała na okres kina niemego (ok. 40 filmów)^[1]. Pracował także jako scenarzysta przy filmie Mów do mnie jeszcze (1922)^[3] i jako współpracownik operatora przy filmie Wyrok życia (1933)^[4].

Pracował dla reżyserów: Leonarda Buczkowskiego, Józefa Lejtesa, Włodzimierza Puchalskiego, Michała Waszyńskiego. Robił zdjęcia do filmów różnych gatunków: komedii, dramatów i melodramatów. Wplatał w filmy paradokumentalne obrazy przedwojennej wsi polskiej. Otrzymał wiele pochwał za wplecenie sekwencji ślubu żydowskiego, nakręconej w Kazimierzu nad Wisłą, w film Szlakiem hańby (1929).

Po II wojnie światowej zrobił zdjęcia do tylko jednego filmu, dokumentu Stanisława Urbanowicza Budujemy Warszawę (ang. Warsaw Rebuilds)^[1]. W podobnej realizacji uczestniczył wcześniej, po I wojnie światowej, gdy robił zdjęcia do dokumentu Odrodzona Polska.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 23F-4-23).