Aleksander Połujański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksander Połujański

Aleksander Połujański, 1865
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1814 Wilno
Data i miejsce śmierci	26 maja 1866 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	poezja, publicystyka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksander Połujański (ur. 5 marca 1814 w Wilnie, zm. 26 maja 1866 w Warszawie) – leśnik, popularyzator wiedzy leśnej. Rządowy Komisarz Leśny w Królestwie Polskim.

Syn Kazimierza i Eleonory ze Skirmuntów^[1].

Pochodził z Wileńszczyzny. W 1837 r. ukończył studia w Instytucie Leśnym i Miernictwa w Petersburgu, próbował sił na Akademii Medyko – Chirurgicznej w Wilnie i Uniwersytecie Moskiewskim. Karierę zawodową w rządowej służbie leśnej Rosji rozpoczął jako leśniczy w guberni kazańskiej. Po kilku latach pracy, m.in. w guberniach: wołogodzkiej i moskiewskiej. W 1847 roku przybył do Królestwa Polskiego.

W latach 1849–1850 sekretarz w Oddziale Leśnym w Rządzie Guberni Warszawskiej, 1850-1851 adiunkt leśny w Służbie Leśnej Zewnętrznej Wydziału Dóbr i Lasów Rządowych Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, 1853–1854 sekretarz w Sekcji Dóbr i Lasów Rządowych Wydziału Skarbowego Rządu Gubernialnego Warszawskiego, 1855-1859 asesor nadleśny w Sekcji Dóbr i Lasów Rządowych Wydziału Skarbowego Rządu Gubernialnego Augustowskiego, 1859-1866 komisarz leśny w Służbie Leśnej Wydziału Dóbr i Lasów Rządowych Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, 1859–1866.

W 1860 uzyskał rangę radcy honorowego. Odznaczony Orderem Św. Stanisława 3 klasy i medalem za 15 lat nieskazitelnej służby^[2].

Zmarł 26 maja 1866 roku w Warszawie^[3].

Był założycielem jedynego z pierwszych w Królestwie Polskim czasopism poświęconego sprawom leśnym – „Rocznika Leśniczego”, który ukazywał się w latach 1861–1865. Jego kontynuacją był „Goniec Leśny i Wiejski” wychodzący tylko do czerwca 1866 roku. Był autorem kilkaset artykułów do prasy fachowej, ogłaszanych w prasie codziennej, czasopismach i kalendarzach oraz licznych szkiców historycznych i etnograficznych.

Był encyklopedystą, jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859–1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii^[4]. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1858-1866)^[5].

Dnia 9 stycznia 1851 r. ożenił się z Henryką Aleksandrą Niedzieską h. Pogoń^[6], córką Jakuba, obywatela ziemskiego, właściciela dóbr Kraśnicza Wola w guberni warszawskiej^[7]. Z tego małżeństwa przyszło na świat czworo dzieci.

Grób rodziny Połujańskich znajduje się na warszawskich Powązkach^[8].

• „Opisanie lasów Królestwa Polskiego i guberni zachodnich Cesarstwa Rosyjskiego pod względem historycznym, statystycznym i gospodarczym” (tom 1-4, 1854-1855)
• „Wędrówki po guberni augustowskiej w celu naukowym odbyte” (Warszawa 1859)^[9]
• „Listy historyczno-statystyczne o guberni augustowskiej” (1856-1857)
• „Leśnictwo polskie” (1862-63)
• „Bukiet literacki” (zbiór poezji, Warszawa 1851)^[10].

• Biografia postaci
• Publikacje Aleksandra Połujańskiego w bibliotece Polona