Alfa Delphini – Wikipedia, wolna encyklopedia
α Del | |||||||||||||||||||||
Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 20h 39m 38,287s | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | +15° 54′ 43,46″ | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | |||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | +3,800 ± 0,009m | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | podolbrzym (?) / karzeł | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | |||||||||||||||||||||
Masa | 5,8 M☉ | ||||||||||||||||||||
Wielkość absolutna | 14,92 / 15,37m | ||||||||||||||||||||
Jasność | |||||||||||||||||||||
Prędkość obrotu | A: 160 km/s | ||||||||||||||||||||
Temperatura | 11 000 K | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||||
Krąży wokół | środka masy | ||||||||||||||||||||
Półoś wielka | 12 au | ||||||||||||||||||||
Okres orbitalny | 17 a | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Alfa Delphini (α Del, Sualocin) – druga co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Delfina. Jest ona odległa od Słońca o ok. 254 lata świetlne.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa Sualocin powstała w wyniku żartu astronoma włoskiego Niccolò Cacciatore, który nazwał tę gwiazdę łacińską wersją swego imienia (Nicolaus), czytaną wspak[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie tej nazwy dla określenia głównego składnika systemu[4].
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Sualocin to gwiazda podwójna, złożona z jasnej gwiazdy typu widmowego B, której towarzyszem jest mniej więcej dziesięciokrotnie słabsza gwiazda typu A. Słabszy składnik przypomina Syriusza. Ze względu na szybsze tempo ewolucji jaśniejszego składnika, w dalszej przyszłości stanie się on białym karłem, co sprawi, że układ ten stanie się bardzo podobny do współcześnie obserwowanego układu Syriusza[2].
Masa tego układu to ok. 5,8 masy Słońca, z czego większość (>3 M☉) zawiera jaśniejszy składnik. Gwiazdy obiegają wspólny środek masy co 17 lat[2].
Układowi temu na niebie towarzyszy pięć innych gwiazd, tworząc gwiazdę wizualnie wielokrotną; gwiazdy te zyskały oznaczenia od α Del A do α Del G. Jedynie składniki A i G, opisane powyżej, są fizycznie związane, pozostałe są jedynie optycznie blisko[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Beta Delphini
- lista gwiazd w gwiazdozbiorze Delfina
- lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfa Delphini w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e Jim Kaler: Sualocin (Alpha Delphini). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2015-03-24].
- ↑ John Scalzi: The Rough Guide to the Universe. 2003, s. 284. ISBN 1-85828-939-4.
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-03].
- ↑ Kamil Złoczewski: Kosmos. T. 73. Poznań: Amermedia, 2013, s. 21. ISBN 978-83-252-2006-8.