French
DeutschAlfred Wiśniewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 21 lutego 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 stycznia 2011 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
      | |
Alfred Gwidon Wiśniewski (ur. 21 lutego 1916 w Rogoźnie, zm. 18 stycznia 2011 w Sopocie[1]) – polski rzeźbiarz, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku oraz współtwórca rekonstrukcji zabytkowych rzeźb w Gdańsku[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1937 ukończył studia na Wydziale Rzeźby i Brązownictwa Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu[3]. Mieszkał w Poznaniu przy Königsplatz 9 W.15a (obecnie plac Cyryla Ratajskiego). W 1940 został przymusowo przesiedlony do Generalnego Gubernatorstwa[4].
Po wojnie, latach 1946–1950 zaocznie studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom w 1950 w pracowni prof. Franciszka Strynkiewicza[3]. Pracował jako pedagog od 1946 w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych, następnie w latach 1947–1952 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie był kolejno asystentem, adiunktem i kierownikiem Pracowni Rzeźby Architektonicznej. W 1953 zamieszkał w Sopocie i rozpoczął pracę w gdańskiej uczelni, w której wykładał do 1983. Prowadził Pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby, w latach 1954–1960 był prorektorem. W latach 1966–1969 pełnił funkcję dziekana Wydziału Rzeźby. Od 1961 do 1981 kierował Katedrą Rzeźby i Rysunku. Był członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz członkiem Komisji Nagród Ministra Kultury i Sztuki[3].
Był konsultantem rzeźby przy odbudowie Starego Miasta w Gdańsku w latach 1954–1960. Zrealizował Pomnik Powstańców Wielkopolskich 1918–1919 w Poznaniu.
Zmarł 18 stycznia 2011 w wieku 95 lat. Został pochowany 8 lutego 2011 na cmentarzu komunalnym w Sopocie[1][5] (kwatera E4-10-16)[6].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Miał córkę i wnuczkę[5].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1978)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
- Złoty Krzyż Zasługi (1951)[7]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 lutego 1955)[8]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1988)
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania (1965)
- Odznaka „Za zasługi dla Gdańska” (1974)
Źródło:[3].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za rzeźbę Apel sztokholmski (1949)
- Wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za twórczość rzeźbiarską ze szczególnym uwzględnieniem rzeźb: Granica pokoju i Kopernik (1955)[9]
- Nagroda im. Francesco Nullo na XXX Biennale w Wenecji (1960)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1970)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1978)
- Nagroda Rektora PWSSP (1981)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1983)
Źródło:[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku
- Rektorzy i wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b śp. Alfred Gwidon Wiśniewski - miejsce pochówku [dostęp z dnia: 2016-03-18]
- ↑ Wiśniewski Alfred, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-03-18].
- ↑ a b c d e Alfred Wiśniewski [online], Zbrojownia Sztuki [dostęp 2024-07-04] (pol.).
- ↑ Alfred Wiśniewski (ur. 1916). straty.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. - straty.pl [dostęp z dnia: 2016-03-18]
- ↑ a b Alfred Wiśniewski - nekrolog [dostęp z dnia: 2016-03-18]
- ↑ śp. Alfred Wiśniewski
- ↑ Alfred Wiśniewski | Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku [online], rzezba-oronsko.pl [dostęp 2024-07-04].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-04].