Allochoria – Wikipedia, wolna encyklopedia

Allochoria, alochoria, obcosiewność – rozprzestrzenianie diaspor roślin przy pomocy czynników zewnętrznych^[1][2].

W zależności od czynnika przenoszącego diaspory wyróżnione zostały typy allochorii^[1]:

• Anemochoria, gdy czynnikiem przenoszącym jest wiatr i określane jest jako:
  • chameochoria dla diaspor wleczonych przez wiatr po powierzchni gleby,
  • meteochoria dla diaspor unoszonych w powietrzu,
  • boleochoria dla diaspor porywanych przez wiatr, a następnie przenoszonych przez inny czynnik.
• Hydrochoria, gdy diaspory są przenoszone przez wodę i określane jako:
  • nautochoria dla diaspor przenoszonych w wodzie morskiej
  • bythisochoria dla diaspor przemieszczanych przez wodę płynącą,
  • ombrochoria dla diaspor rozprzestrzenianych przy pomocy kropel deszczu.
• Antropochoria, gdy diaspory są przenoszone przez człowieka i określane jako:
  • etelochoria dla diaspor rozsiewanych celowo,
  • speirochoria dla diaspor rozsiewanych przypadkowo wraz z wysiewanymi roślinami,
  • agochoria dla diaspor rozsiewanych przypadkowo, przy okazji innej działalności.
• Zoochoria, gdy diaspory są przenoszone przez zwierzęta i określane jako:
  • ornitochoria, myrmekochoria i inne dla diaspor przenoszonych przez różne grupy zwierząt,
  • egzochoria dla diaspor przenoszonych na zewnątrz ciała zwierzęcia,
  • endochoria dla diaspor przechodzących przez układ pokarmowy zwierzęcia,
  • stomatochoria dla diaspor przenoszonych w jamie gębowej,
  • dysochoria dla diaspor przenoszonych lub przypadkowo zjadanych przez zwierzęta.

Zobacz hasło allochoria w Wikisłowniku

• nasienie
• autochoria: blastochoria, ballochoria, herpochoria