Amenemope – Wikipedia, wolna encyklopedia

Amenemope
Ilustracja
Złota maska Amenemope
władca starożytnego Egiptu
Dane biograficzne
Dynastia

XXI dynastia

Ojciec

Psusennes I

Matka

Mutnedżmet

Amenemopefaraon, władca starożytnego Egiptu z XXI dynastii z czasów Trzeciego Okresu Przejściowego. Panował prawdopodobnie w latach 994-985 p.n.e.[potrzebny przypis] lub 993-984 p.n.e. (datowanie Kennetha Kitchena(inne języki))[1]. Syn Psusennesa I i Mutnedżmet.

Nie zachowały się informacje o dokonaniach króla w czasie jego panowania. Według Manethona panował przez dziewięć lat. Prawdopodobnie sprawował wspólną władzę wraz ze swym ojcem, Psusennesem I pod koniec jego panowania. Rezydował w Tanis, a początek jego panowania przypadał na końcowe lata pontyfikatu Mencheperre i początkowe Smendesa II w Tebach.

Amenemope został pochowany w Tanis, w grobowcu swego ojca. Mumię króla złożono w granitowym sarkofagu, przygotowanym dla jego matki, królowej Mutnodżmet. Złożono ją tam prawdopodobnie po przeniesieniu z miejsca pierwotnego pochówku. W kwietniu 1940 odnalazł ją Pierre Montet. W sarkofagu znajdowała się mumiokształtna drewniana trumna pokryta cienkimi płatkami złota. Sama mumia króla strojna była jedynie w kilka bransolet i naszyjników oraz złotą pogrzebową maskę, wykonaną z cienkiej, złotej blachy. Prace w grobowcu Psusennesa I i Amenemope Pierre Montet wznowił w 1946, po zakończeniu II wojny światowej. Wyniki tych prac opublikował w 1958.

Tytulatura

[edytuj | edytuj kod]
Królewski Protokół
prenomen lub imię tronowe:
M23
X1
L2
X1
N5F12H6M17Y5
N35
N36
U21
N35
trl.: User-Maat-Re Setepen-Amon
tłum.: Oby-potężna-była-sprawiedliwość-Re
Wybrany-przez-Amona
nomen lub imię rodowe:
G39N5
M17Y5
N35
U7
M17Y5
N35
Aa15
O45
trl.: Amen-em-Opet MeriAmon
tłum.: Amon-święto-Opet
Ukochany-przez-Amona

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Richard J. Long, The Excavations at Mut al-Kharab II: The Third Intermediate Period in the Western Desert of Egypt, Oxbow Books, 3 grudnia 2021, s. 8, ISBN 978-1-78925-716-8 [dostęp 2023-06-29] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nicolas Grimal, Dzieje starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518.
  • Bogusław Kwiatkowski, Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044.
  • Schneider Th. – Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001, ISBN 83-01-13479-8.
  • Jacq Ch. – Podróż po Egipcie faraonów, Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7391-131-6 Nr 4380.
  • Jacq Ch. – Sekrety Egiptu faraonów, Świat Książki, Warszawa 2006, ISBN 83-7391-760-8 Nr 5023.