Amplituner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2024-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zobacz hasło amplituner w Wikisłowniku

Amplituner – połączenie wzmacniacza elektroakustycznego (ang. amplifier) i odbiornika radiowego (ang. tuner) we wspólnej obudowie i zazwyczaj o wspólnym zasilaczu.

W amplitunerze wyodrębnia się następujące elementy składowe:

1. tuner (na ogół analogowy)
   • część odbiorcza wysokiej częstotliwości (wzmacniacz częstotliwości), ze stopniem przemiany
   • wzmacniacz pośredniej częstotliwości
   • dekoder stereofoniczny
2. wejścia/wyjścia
   • analogowe wejścia RCA
   • cyfrowe wejścia SPDIF
   • gniazdo antenowe
   • wyjścia głośnikowe
3. dekodery audio
   • Dolby ProLogic I/II/IIx
   • DTS Neo:6
   • Dolby Digital i DTS
   • ewentualny procesor dźwięku (DSP)
4. wzmacniacz
   • przedwzmacniacz napięciowy z regulacją głośności i barwy dźwięku oraz z gniazdami wejściowymi i wyjściowymi dla sygnałów innych źródeł dźwięku.
   • opcjonalnie korektor graficzny (equalizer)
   • wzmacniacz mocy (końcowy) z zabezpieczeniami i gniazdami wyjściowymi dla zestawów głośnikowych
5. zespół zasilaczy
   • stabilizowanych dla tunera i przedwzmacniacza
   • niestabilizowanych dla wzmacniacza mocy

Amplituner stanowi podstawowy element prostszych zestawów muzycznych. Zawiera on zestaw gniazd wejściowych i wyjściowych. Wejściowe to gniazda do podłączenia innych źródeł dźwięku, takich jak magnetofon, gramofon, odtwarzacz CD i ewentualnie wejście mikrofonowe oraz uniwersalne. Do wyjściowych należą gniazda do przyłączenia zespołów głośnikowych oraz urządzeń zapisujących, takich jak magnetofon.

W zestawach muzycznych wyższej klasy dąży się do rozdzielenia tunera i wzmacniacza. Rozdziela się nawet wzmacniacz, umieszczając wzmacniacz końcowy w zespołach głośnikowych. Są to tzw. aktywne zespoły głośnikowe.

Istnieją również zaawansowane amplitunery wysokiej klasy, których jakość nie odbiega od zestawów rozdzielonych (a w niektórych przypadkach jakość jest lepsza). W takich amplitunerach zazwyczaj izoluje się od siebie moduły aby nawzajem się nie zakłócały. Szczególnie dotyczy to izolacji od siebie transformatorów, modułu odbiornika radiowego, samego wzmacniacza i ewentualnych układów wideo.