Andrzej (Tarasow) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej
Андрей
Andriej Tarasow
Андрей Тарасов
Biskup rossoszański i ostrogoski
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1975
Tomsk

Biskup rossoszański i ostrogoski
Okres sprawowania

2013–2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia rossoszańska

Śluby zakonne

7 marca 1996

Diakonat

28 października 1995

Prezbiterat

30 października 1995

Nominacja biskupia

27 lipca 2011

Chirotonia biskupia

18 września 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 września 2011

Miejscowość

Woroneż

Miejsce

Sobór Zwiastowania

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Sergiusz (Fomin), Herman (Moralin), Jan (Popow), Pantelejmon (Kutowoj), Nikon (Wasin), Arseniusz (Jakowenko), Antoni (Pakanycz), Daniel (Dorowskich), Antoni (Pantelić), Sergiusz (Czaszyn), Beniamin (Tupieko)

Andrzej, imię świeckie Andriej Siergiejewicz Tarasow (ur. 19 lipca 1975 w Tomsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1992 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Moskwie, które ukończył w 1996 jako student zaoczny. Od 1995 służył bowiem w eparchii barnaułskiej: 28 października 1995 został wyświęcony przez jej zwierzchnika, biskupa Antoniego, na diakona, zaś dwa dni później – na kapłana. Służył w katedralnym soborze Opieki Matki Bożej w Barnaule.

7 marca 1996 złożył wieczyste śluby mnisze, zachowując dotychczasowe imię. Od maja tego samego roku był spowiednikiem szkoły duchownej w Barnaule. W kwietniu 1997 stanął na czele oddziału pracy charytatywnej i społecznej eparchii barnaułskiej. W 1998 otrzymał godność igumena. W październiku 1999 otrzymał stanowiska prorektora szkoły duchownej w Barnaule oraz przewodniczącego oddziału edukacji religijnej i katechizacji eparchii barnaułskiej. W 2000 podjął zaoczne studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 2001 został proboszczem parafii św. Jana Teologa w Barnaule, którą to funkcję pełnił przez rok. W 2002 został ekonomem eparchii barnaułskiej.

W 2003 przeszedł w skład duchowieństwa eparchii woroneskiej i podjął działalność duszpasterską w soborze Opieki Matki Bożej w Woroneżu, został także sekretarzem eparchii i przewodniczącym fundacji św. Mitrofana z Woroneża koordynującej prace nad budową soboru Zwiastowania w Woroneżu. W 2004 ukończył studia teologiczne, zaś rok później otrzymał godność archimandryty.

W 2009 podjął studia doktoranckie w dziedzinie prawa kanonicznego. Ukończył również kurs języka angielskiego w Oksfordzie. W tym samym roku został proboszczem parafii przy soborze Zwiastowania w Woroneżu.

27 lipca 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa ostrogoskiego, wikariusza eparchii woroneskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 września 2011 w soborze Zwiastowania w Woroneżu z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, woroneskiego i borysoglebskiego Sergiusza, arcybiskupów kurskiego i rylskiego Hermana, biełgorodzkiego i starooskolskiego Jana, orłowskiego i liwieńskiego Pantelejmona, lipieckiego i jeleckiego Nikona, świętogórskiego Arseniusza, boryspolskiego Antoniego oraz biskupów archangielskiego i chołmogorskiego Daniela, morawickiego Antoniego (Serbski Kościół Prawosławny), sołniecznogorskiego Sergiusza oraz borysowskiego Beniamina[1].

W 2013 został pierwszym ordynariuszem nowo utworzonej eparchii rossoszańskiej[2]. W 2020 r. odszedł w stan spoczynku z uwagi na zły stan zdrowia[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]