Antena dwustożkowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antena dwustożkowa – rodzaj anteny szerokopasmowej, zbudowanej z dwóch przewodników w kształcie stożków. W praktyce stożki mogą być zastąpione przez druty, które tworzą odpowiedni kształt.

Odmianą anteny dwustożkowej jest antena dyskowo-stożkowa, w której jeden stożek jest zastąpiony okrągłym dyskiem. Ma ona polaryzację pionową i dookólną charakterystykę promieniowania w płaszczyźnie poziomej.

Planarną odmianą anteny dwustożkowej jest antena motylkowa stosowana często do odbioru TV, gdzie występuje zwykle w układzie z reflektorem siatkowym oddalonym od niej o λ/4. W uproszczonej wersji możliwe jest zastąpienie takiej anteny dwoma skośnie ułożonymi dipolami – jednak kosztem znacznego pogorszenia szerokopasmowości.

Zobacz multimedia związane z tematem: Antena dwustożkowa

• Jarosław Szóstka: Fale i anteny. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2001, s. 262–269. ISBN 83-206-1414-7.