Antonio Bazzini – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio Bazzini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1818
Brescia

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1897
Mediolan

Instrumenty

skrzypce

Zawód

kompozytor, skrzypek

Antonio Bazzini (ur. 11 marca 1818 w Brescii, zm. 10 lutego 1897 w Mediolanie[1][2]) – włoski kompozytor i skrzypek.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Gry na skrzypcach uczył się w Mediolanie u Faustino Camisaniego[1]. Zachęcony przez Niccolò Paganiniego rozpoczął od 1836 roku występy jako skrzypek wirtuoz, koncertował we Włoszech, Niemczech, Francji, Belgii, Hiszpanii i Danii[1][2]. Podczas pobytu w Niemczech poznał Roberta Schumanna i Felixa Mendelssohna, jako pierwszy wykonał (podczas prywatnego koncertu) Koncert skrzypcowy e-moll, op. 64 Mendelssohna[3]. W 1844 roku dwukrotnie wystąpił w Warszawie[1]. W latach 1852–1863 przebywał na stałe w Paryżu[1]. W 1873 roku został wykładowcą kompozycji, a w 1882 roku dyrektorem konserwatorium mediolańskiego[1][3]. Do grona jego uczniów należeli Alfredo Catalani, Pietro Mascagni i Giacomo Puccini[1][2].

Należał do rzeczników odrodzenia we Włoszech muzyki instrumentalnej w okresie całkowitej niemal dominacji opery[3]. Skomponował m.in. operę Turanda (wyst. Mediolan 1867), poemat symfoniczny Francesca da Rimini (1890), uwertury Saul (1866) i Re Lear (1868), ponadto szereg utworów orkiestrowych i kameralnych na skrzypce, kantaty i chóralne kompozycje religijne[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 215. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 54. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 65. ISBN 978-0-19-957854-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]