Antonow A-1 – Wikipedia, wolna encyklopedia

A-1

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ	szybowiec szkolny
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji drewnianej
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1930
Liczba egz.	5700
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	10,55 m
Wydłużenie	7,13
Długość	5,6 m
Wysokość	1,7 m
Powierzchnia nośna	15,64 m²
Masa
Własna	92 kg
Startowa	164 kg
Osiągi
Prędkość maks.	70 km/h
Prędkość min. opadania	1,15 m/s
Doskonałość maks.	11
Dane operacyjne
Użytkownicy
ZSRR
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonow A-1 – radziecki szybowiec szkolny, pierwsza konstrukcja lotnicza sygnowana nazwiskiem Antonowa.

Wykorzystując swoje wcześniejsze doświadczenia związane z budową szybowca Standard-2 Oleg Antonow opracował w 1930 r. szybowiec A-1 przeznaczony do szkolenia wstępnego. Maszyna okazała się bardzo udana i trafiła do produkcji seryjnej, szacuje się że powstało ok. 5700 egzemplarzy różnych jej wersji. Na podstawie A-1 w Związku Radzieckim zbudowano w późniejszych latach szereg jej modyfikacji, m.in. P-s1 i P-s2 („Upar”), B-s4 i B-s5 oraz dwumiejscowe U-s5 i U-s6. Wersje rozwojowe zachowały wszystkie charakterystyczne cechy konstrukcji szybowca A-1^[1].

A-1 to jednomiejscowy szybowiec szkolny w układzie zastrzałowego górnopłata o konstrukcji drewnianej i pokryciu płóciennym.

Kadłub kratownicowy, miejsce pilota osłonięte, wyposażone w drążek i pedały. Zakończony usterzeniem, statecznik poziomy wolnonośny. Skrzydło dwudzielne o obrysie prostokątnym, z dźwigarem skrzynkowym, wyposażone w lotki, podparte dwoma zastrzałami. Podwozie jednotorowe złożone z podkadłubowej drewnianej płozy okutej listwą metalową i płozy ogonowej amortyzowanej krążkiem gumowym^[2].

• Szybowiec szkolny Antonowa A-1. „Skrzydlata Polska”. 7/1951, lipiec 1951. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.