Atom egzotyczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Atom egzotyczny[1]atom, w którym jedna lub więcej cząstek zostały zastąpione innymi cząstkami o tym samym ładunku. Na przykład atomy mionowe i atomy hadronowe to atomy, w których elektron jest zastąpiony inną ujemną cząstką. Do atomów egzotycznych należą również takie, w których jądro zastąpione jest inną cząstką dodatnią, na przykład pozytonium (elektron i pozyton), mionium (elektron i dodatni mion) oraz pionium (pion i mion), a także atomy z hiperjądrem.

Atomy mionowe

[edytuj | edytuj kod]

Atom mionowy to atom egzotyczny, w którym elektron (lub elektrony) jest zastąpiony mionem. Mion, podobnie jak elektron, jest leptonem.

Atomy hadronowe

[edytuj | edytuj kod]

Atomy egzotyczne, w których elektron jest zastąpiony ujemnym hadronem. Należą do nich:

Atomy pionowe zostały odkryte w 1952, kaonowe w 1960, sigmowe w 1968, a antyprotonowe w 1970.

Atomy hadronowe otrzymuje się przez kierowanie wiązki ujemnych hiperonów z akceleratora na tarczę z odpowiedniego materiału, np. potasu, cynku lub ołowiu. Ich czas życia jest rzędu 10−12 s.

Badanie nad mezoatomami pokazały, że mion jest leptonem, a nie hadronem[2].

Atomy z hiperjądrem

[edytuj | edytuj kod]

Atomy (również nazywane hiperatomami[4]) mogą też składać się z elektronów krążących wokół hiperjądra, czyli jądra, w którym co najmniej jeden nukleon został zastąpiony hiperonem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. atom egzotyczny, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02].
  2. a b Mezoatom. Wiem. [dostęp 2014-01-29].
  3. Hiperatom. Wiem. [dostęp 2014-02-05].
  4. Tablice fizyczno-astronomiczne Adamantanu