Aurelio Milani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aurelio Milani
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1934
Desio

Data i miejsce śmierci

25 listopada 2014
Mediolan

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1952–1953 Atalanta 0 (0)
1953–1955 Fanfulla 40 (6 )
1955–1957 Monza 64 (37)
1957–1958 Triestina Calcio 30 (17)
1958–1960 Sampdoria 44 (13)
1960–1961 Calcio Padova 33 (18)
1961–1963 ACF Fiorentina 51 (23)
1963–1965 Inter Mediolan 29 (7)
1966–1967 Calcio Verbania 8 (1)
W sumie: 299 (122)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1964  Włochy 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aurelio Milani (ur. 14 maja 1934 r. w Desio, zm. 25 listopada 2014 w Mediolanie[1]) – włoski piłkarz, reprezentant kraju.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Milani przygodę z futbolem rozpoczął w 1952 w klubie Atalanta. Tam jednak nie zagrał w żadnym spotkaniu i przeniósł się do grającej w Serie B Fanfulli. W sezonie 1953/54 spadł z drużyną do Serie C. Po rozegraniu kolejnej kampanii na trzecim poziomie rozgrywkowym, przeszedł do AC Monza. Już w pierwszym sezonie został królem strzelców Serie B, strzelając 23 bramki[2]. Przez 2 lata gry w Monzy 64 razy wybiegał na boisko, 37 razy finalizując akcje bramką.

Sezon 1957/58 spędził w Triestina Calcio, po czym przeniósł się do grającej w Serie A Sampdorii. W Serie A zadebiutował 21 września 1958 w Rzymie w przegranym 1:0 meczu z Lazio. W pierwszym sezonie strzelił 13 bramek. W sezonie 1959/60 doznał kontuzji nogi w meczu z Bolonią, co uniemożliwiło mu grę przez dłuższy czas.

W 1960 dołączył do Calcio Padova, gdzie sezon zakończył z 18 bramkami na koncie. Nie umknęło to uwadze działaczy Fiorentiny, którzy ściągnęli Milaniego do klubu w 1961. Milani szybko się zaaklimatyzował w nowym klubie, czego dowodem jest, wspólnie z José Altafinim, korona króla strzelców Serie A w sezonie 1961/62 (22 bramki)[3]. Także na arenie międzynarodowej ten sezon dla Milaniego i Fiorentiny był owocny w bardzo wyniki sportowe, takie jak dotarcie do finału Pucharu Zdobywców Pucharów.

Milani w 1963 dołączył do Interu Mediolanu, stając się częścią jednej z najlepszych drużyn w historii tego klubu. Inter wraz z Milanim w składzie dwukrotnie zdobył Puchar Europy w sezonach 1963/64 i 1964/65. Milani w finale z sezonu 1963/64 strzelił w 61. minucie bramkę przeciwko Realowi Madryt[4]. Zdobył także z klubem Puchar Interkontynentalny w 1964 oraz mistrzostwo Włoch w sezonie 1964/65. Zimą 1964 roku Milani został poważnie kontuzjowany w meczu Pucharu Europy z Dinamo Bukareszt, po tym jak został uderzony kolanem w plecy. W wyniku zderzenia jeden z jego kręgów został przemieszczony, co przedwcześnie zakończyło jego karierę na najwyższym poziomie[4].

W sezonie 1966/67 próbował powrotu do piłki w drużynie Calcio Verbania, jednak na poziomie Serie C zaledwie raz wpisał się na listę strzelców, rozgrywając 8 spotkań. Po tym sezonie definitywnie zakończył karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1952/53 Atalanta  Włochy Serie A 0 0
1953/54 Fanfulla Serie B 6 0
1954/55 Serie C 34 6
1955/56 Monza Serie B 33 23
1956/57 31 14
1957/58 Triestina Calcio 30 17
1958/59 Sampdoria Serie A 34 13
1959/60 10 1
1960/61 Calcio Padova 33 18
1961/62 Fiorentina 33 22
1962/63 18 1
1963/64 Inter Mediolan 18 7
1964/65 11 0
1966/67 Calcio Verbania Serie C 8 1

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Milani jedyny mecz w reprezentacji zagrał 10 maja 1964 przeciwko reprezentacji Szwajcarii. Mecz zakończył się zwycięstwem Włochów 3:1[5].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Monza

  • Król strzelców Serie B (1): 1955/56 (23 bramki)

ACF Fiorentina

Inter Mediolan

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aurelio Milani [online], mondefootball.fr [dostęp 2023-09-22] (fr.).
  2. Italy - Serie B Top Scorers [online], rsssf.org [dostęp 2023-09-22] (ang.).
  3. Aurelio Milani, morto il centravanti storico della Grande Inter [online], ilfattoquotidiano.it [dostęp 2023-09-22] (wł.).
  4. a b Inter: morto Aurelio Milani, il bomber di due Coppe Campioni [online], milano.coriere.it [dostęp 2023-09-22] (wł.).
  5. Aurelio Milani [online], eu-football.info [dostęp 2023-09-22] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]