Azyny (związki heterocykliczne) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Azyny – aromatyczne związki heterocykliczne zbudowane z sześcioczłonowego pierścienia zawierającego jeden lub kilka atomów azotu o hybrydyzacji sp2. Najprostszym związkiem z tej grupy jest pirydyna[1], jednak nie należy dla niej stosować nazwy azyna, zarezerwowanej dla azyn – pochodnych hydrazyny o budowie R2C=N−N=CR2[2][3].
Azyny zawierające 2 atomy azotu w pierścieniu to diazyny, 3 atomy − triazyny, 4 − tetrazyny. Pierścienie azyn mogą obok azotu zawierać także inne heteroatomy, np. tlenu (oksazyny) lub siarki (tiazyny)[1].
Budowa azyn
[edytuj | edytuj kod]- Monoazyna
- Pirydazyna (1,2-diazyna)
- Pirymidyna (1,3-diazyna)
- Pirazyna (1,4-diazyna)
- 1,2,3-Triazyna
- 1,2,4-Triazyna
- 1,3,5-Triazyna
- 1,2,3,4-Tetrazyna
- 1,2,4,5-Tetrazyna
- 1,2,3,5-Tetrazyna
- Pentazyna
- Heksazyna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Encyklopedia techniki CHEMIA. Warszawa: WNT, 1965.
- ↑ Hantzsch-Widman system of nomenclature for heteromonocycles. IUPAC & School of Biological and Chemical Sciences, Queen Mary University of London, 1982. [dostęp 2013-11-12].
- ↑ azines, [w:] A.D. McNaught , A. Wilkinson , Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.A00557, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
Encyklopedie internetowe (strukturalna klasa indywiduów chemicznych):