French
DeutschBłozew Górna – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Wysokość | 297 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy | + 380 3238 | ||||
| Kod pocztowy | 82024 | ||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
 49°35′29″N 22°56′06″E/49,591389 22,935000 | |||||
Błozew Górna (ukr. Болозів) – wieś w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego Ukrainy, nad Błozewką. Wieś liczy około 691 mieszkańców. Jest siedzibą silskiej rady.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1406. Wieś Błożew Górna, położona w powiecie przemyskim, była własnością Mikołaja Daniłowicza, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[1]. W XIX wieku w rękach Kierzkowskich herbu Krzywda.[2]
W 1921 liczyła około 850 mieszkańców. Znajdowała się w powiecie dobromilskim.
W dniu 10 listopada 1943 roku oddział UPA zamordował tutaj 14 osób narodowości polskiej.[3]
Ważniejsze obiekty
[edytuj | edytuj kod]- Kościół rzymskokatolicki z 1840 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 142.
- ↑ Boniecki A. Herbarz polski, T.10., Warszawa, 1907 s.58
- ↑ Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji Wisła, Kraków 2011.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36 Warszawa 1937
- Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 645
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Błozew Górna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 253.
