Strzelbice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strzelbice
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

starosamborski

Wysokość

375 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


1831

Nr kierunkowy

+ 380 3238

Kod pocztowy

82071

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Strzelbice”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Strzelbice”
Ziemia49°27′09″N 22°57′30″E/49,452500 22,958333

Strzelbice (ukr. Стрільбичі) – wieś w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego Ukrainy. Wieś liczy około 1831 mieszkańców. Leży nad rzeką Jabłońka. Jest siedzibą silskiej rady. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1495.

Wieś należała do ekonomii samborskiej, Strzelbica położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie samborskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1], w 1565 roku odłączona z ekonomii samborskiej dla ratowania żupy solnej przemyskiej[2].

W 1921 r. liczyła około 1578 mieszkańców. Przed II wojną światową należała do powiatu starosamborskiego.

Ważniejsze obiekty

[edytuj | edytuj kod]
  • Cerkiew greckokatolicka z 1851 r.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mapa WIG Stary Sambor Pas 51 Słup 36 Warszawa 1929
  • Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 809

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Strzelbice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 454.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
  2. Aleksander Jabłonowski, Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. W: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. VII. Cz. II-a. Warszawa, 1903, s. 461.