B-462 – Wikipedia, wolna encyklopedia

K-462
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

projekt 671

Projekt

Malachit (SKB-143)

Oznaczenie NATO

Victor I

Historia
Stocznia

Zakład 402

Początek budowy

3 lipca 1972

Wodowanie

1 września 1973

 Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby

30 grudnia 1973

Wycofanie ze służby

1996

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


3650 ton
4830 ton

Długość

89 metrów

Szerokość

10,6 metra

Zanurzenie

7,2 metra

Zanurzenie testowe

400 metrów

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Materiał kadłuba

AK-29

Napęd
2 reaktory WM-4P
1 turbina parowa (31 000KM)
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


12 węzłów
33 węzły

Uzbrojenie
18 torped ZOP
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm

Załoga

76

K-462radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671 (NATO: Victor I). Budowę okrętu rozpoczęto 3 lipca 1972 roku, 1 września 1973 roku zwodowano go w Zakładzie nr 402 w Leningradzie. Jednostka została przyjęta do służby w marynarce radzieckiej 30 grudnia 1973 roku, gdzie służyła we Flocie Północnej do 1996 roku.

Okręt został zbudowany w układzie dwukadłubowym, z kadłubem sztywnym wykonanym ze stali o zwiększonej ciągliwości AK-29. Okręt o długości 93 metrów wypierał na powierzchni 3650 ton i 4830 ton w zanurzeniu. Napęd jądrowy zapewniany przez dwa reaktory wodno-ciśnieniowe WM-4P z jedną turbiną parową o mocy 31 000 KM, wraz z opływowym kadłubem lekkim i kioskiem zapewniał mu prędkość podwodną 33 węzłów. Jednostka została wyposażona w sześć wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm dla 18 torped przeciwpodwodnych oraz aktywno-pasywny sonar Rubin MGK-300.

Podstawowym zadaniem operacyjnym okrętu było zwalczanie amerykańskich strategicznych okrętów rakietowych systemu Polaris-Poseidon oraz nuklearnych myśliwskich okrętów podwodnych państw NATO.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]