K-69 – Wikipedia, wolna encyklopedia

K-69
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Projekt

671 (Jorsz)

Oznaczenie NATO

Victor I

Historia
Stocznia

Zakład 402, Leningrad

Początek budowy

31 stycznia 1964

Wodowanie

5 maja 1973

 Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby

30 września 1973

 MW Rosji
Wejście do służby

1991

Wycofanie ze służby

1 września 1995

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


3650 ton
4830 ton

Długość

89 metrów

Szerokość

10,6 metra

Zanurzenie

7,2 metra

Zanurzenie testowe

400 metrów

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Materiał kadłuba

AK-29

Napęd
2 reaktory WM-4P
1 turbina parowa (31 000KM)
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


12 węzłów
33 węzły

Uzbrojenie
18 torped ZOP
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm

Załoga

76

K-69, później B-369radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671 (NATO: Victor I). Budowę okrętu rozpoczęto 31 stycznia 1964 roku, 5 maja 1973 roku zwodowano go w Zakładzie nr 402 w Leningradzie. Jednostka została przyjęta do służby w marynarce radzieckiej 30 września 1973 roku, gdzie służyła we Flocie Północnej do 1991 roku.

Okręt został zbudowany w układzie dwukadłubowym, z kadłubem sztywnym wykonanym ze stali o zwiększonej ciągliwości AK-29. Okręt o długości 93 metrów wypierał na powierzchni 3650 ton i 4830 ton w zanurzeniu. Napęd jądrowy zapewniany przez dwa reaktory wodno-ciśnieniowe WM-4P z jedną turbiną parową o mocy 31 000 KM, wraz z opływowym kadłubem lekkim i kioskiem zapewniał mu prędkość podwodną 33 węzłów. Jednostka została wyposażona w sześć wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm dla 18 torped przeciwpodwodnych oraz aktywno-pasywny sonar Rubin MGK-300.

Podstawowym zadaniem operacyjnym okrętu było zwalczanie amerykańskich strategicznych okrętów rakietowych systemu Polaris-Poseidon oraz nuklearnych myśliwskich okrętów podwodnych państw NATO.

29 sierpnia 1991 roku[1] wraz z innymi okrętami tego typu został przeklasyfikowany z krążowniczego okrętu podwodnego na duży okręt podwodny, co pociągnęło zmianę oznaczenia z litery K na B (ros. bolszaja), a przy tym zmieniono numer na B-369[2].

Okręt wycofano ze służby 1 września 1995 roku[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władimir Iljin, Aleksandr Kolesnikow. Otieczestwiennyje atomnyje podwodnyje łodki. „Tiechnika i Woorużenije”. 5-6/2000, s. 17, maj-czerwiec 2000. (ros.). 
  2. Aleksandr Pawłow: Wojennyje korabli SSSR i Rossii 1945 – 1995 g. Wyd. III. Jakuck: 1994, s. 38. (ros.).
  3. Aleksandr Pawłow: Wojennyje korabli Rossii 1997–1998 g. Wyd. V. Jakuck: 1997, s. 143. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]