Baling Haojian – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ta osoba nosi chińskie nazwisko Baling.

Baling Haojian (chiń. 巴陵顥鑑; pinyin Balíng Hàojiàn; kor. P’arung Hogam; jap. Haryō Kōkan; wiet. Ba Lăng Hạo Giám/Ba Lăng Hảo Kiểm) – chiński mistrz chan ze szkoły yunmen.

Był uczniem mistrza chan Yunmena Wenyana. Żył i nauczał w klasztorze Xinkai w mieście Baling w Yuezhou (obecnie miasto Yueyang w prowincji Hunan).

W czasie ich pierwszego spotkania Yunmen spytal Balinga: „Mistrz Xuefeng powiedział: 'Otwórz bramę i wejdzie Bodhidharma.' Pytam cię, co to znaczy?”

Baling powiedział: „Zatykanie nozdrzy mistrza.”

Yunmen powiedział: „Król Ducha ziemi uwolnił swoje zło. Demon skacze z góry Sumeru do nieba Brahmy i zaciska nozdrza Niebiańskiego Cesarza! Dlaczego ukryłeś swoje ciało w Japonii?”

Baling powiedział: „Lepiej, żeby mistrz nie zwodził ludzi.”

Yunmen powiedział: „Zatykanie nozdrzy starego mnicha, jak chcesz to zrobić?”

Baling milczał.

Yunmen powiedział: „Teraz wiem, że tylko studiujesz ciąg słów^[1].”

Gdy Baling objął pozycję nauczyciela, nie stworzył dokumentu sukcesji dla swoich uczniów. Używał tylko trzech przekształcających zdań, jako sposobu osiągnięcia istoty szkoły yunmen. Były to „Trzy Bariery Balinga”.

Mnich spytał: „Co to jest Dao?”

Baling powiedział: „Jasno widząca osoba wpada do studni.”

Mnich spytał: „Czym jest 'nadęty pierzasty miecz?'”

Baling powiedział: „Koralowe gałęzie podtrzymują księżyc.”

Mnich spytał: „Czym jest stara pani chanu?”

Baling powiedział: „Świeży śnieg w srebrnej misce.”

• Mistrz Baling pojawia się w gong’anie 13 i 100 w Biyan lu.

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

• 39/12. Xuefeng Yicun (822-908)

• 40/13. Furong Lingxun (bd)
• 40/13. Jingqing Daofu (863-937) (także Shunde)
• 40/13. Cuiyan Yongming (bd)
• 40/13. Baofu Congzhan (zm. 928)

• 41/14. Zhaoqing Wendeng (884–972)
• 41/14. Baoci Wenqin (bd)
• 41/14. Yanshou Huilun (bd)

• 42/15. Guizong Daoquan (bd)

• 40/13. Xuansha Shibei (835-908)

• 41/14. Luohan Guichen (867-928)

• 42/15. Longji Shaoxiu (bd)
• 42/15. Tianbing Congyi (bd)
• 42/15. Qingqi Hongjin (bd)
• 42/15. Fayan Wenyi (885-958) szkoła fayan

• 40/13. Yunmen Wenyan (862-949) szkoła yunmen

• 41/14. Shuangquan Shikuang (bd)

• 42/15. Fuchang Weishan (bd)

• 41/14. Fengxian Congshen* (bd) *Daoshen?

• 42/15. Lianhua Fengxiang (bd)
• 42/15. Xiang Anzhu (bd)

• 41/14. Baling Haojian (bd)

• 42/15. Cheng Sansheng (bd)

• 41/14. Dongshan Shouchu (910-990)

• 42/15. Nanyue* Liangya (bd) *Fuyuan

• 43/16. Chenggu Jianfu (zm. 1045)

• 41/14. Deshan Yuanming (bd)

• 42/15. Wenshu Yingzhen (bd)
• 42/15. Bu’an Dao (bd)

• 43/16. Dongshan Xiaocong (bd)

• 44/17. Fori Qisong (1007-1072)

• 41/14. Xianglin Chengyuan (908-987)

• Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. ISBN 0-86171-163-7.