French
DeutschBatalion ON „Zawiercie” – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1937 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr Rudolf Geyer |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład | |
Zawierciański Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Zawiercie”) batalion piechoty typ specjalny nr 51[1] – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowane i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Batalion został sformowany w 1937 roku, w Zawierciu, w składzie Górnośląskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku został przeformowany na etat batalionu ON typ III. Jednostką administracyjną dla Zawierciańskiego batalionu ON był 11 pułk piechoty w Tarnowskich Górach. Jego dowódcą został mianowany mjr Rudolf Geyer. Ze względu na reorganizacje struktur ON na Śląsku, w batalionie ON „Zawiercie” nastąpiła zmiana terenu działania batalionu z dniem 2 sierpnia 1939 przeniesiono kompanię ON „Olkusz”, do formowanego batalionu ON „Olkusz” w jej miejsce sformowano nową kompanię ON „Łazy”[2].
W dniach 24-25 sierpnia 1939 roku, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, skład osobowy Zawierciańskiego batalionu ON stał się zawiązkiem dla batalionu piechoty typu specjalnego nr 51, mobilizowanego w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim przez Komendę Rejonu Uzupełnień Zawiercie[1].
Baon piechoty nr 51 został włączony w skład 201 pułku piechoty jako jego I batalion.
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[3][a]:
- dowódca batalionu – mjr Rudolf Geyer (*)[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Zawiercie” – kpt. Szczepaniak Kazimierz (*)[b]
- dowódca 2 kompanii ON „Olkusz” – kpt. Szyszkowskl Konstanty (*)[b]
- dowódca 3 kompanii ON „Siewierz” – kpt. piech. Tomczak Kazimierz I
Obsada „wojenna”[6]:
- dowódca batalionu – mjr Rudolf Geyer
- adiutant – NN
- lekarz – ppor. rez. lek. med. Kinowski (ppor. dr med. Tuora)
- dowódca 1 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Zawiercie”) – kpt. Kazimierz Szczepaniak
- dowódca 2 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Łazy”) – ppor. Anatol Garstka
- dowódca 3 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Siewierz”) – kpt. Antoni Bulka
- dowódca kompanii ckm – por. Fedorowicz (por. Adam Doboszyński)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
- ↑ a b c Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 765.
- ↑ Skupień i Śliwa 2020 ↓, s. 18-19.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 664.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
- ↑ Obrona Narodowa 1939 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X. OCLC 69279234.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W". Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
- Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
- Batalion ON „Zawiercie”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
- Piotr Skupień, Adam Śliwa: 55 Dywizja Piechoty Rezerwowa. seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej tom nr 45. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020. ISBN 978-83-8164-328-3.