French
DeutschBath – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Most Pulteney | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Region | |
| Hrabstwo ceremonialne | |
| Unitary authority | |
| Powierzchnia | 29 km² |
| Wysokość | 5–230 m n.p.m. |
| Populacja (2021) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 01225 |
| Kod pocztowy | BA1, BA2 |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Somersetu  | |
 51°22′44″N 2°21′57″W/51,378889 -2,365833 | |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | kulturowy |
| Spełniane kryterium | I, II, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | 1987 |
Bath – miasto w Anglii, w hrabstwie Somerset, położone 159 km na zachód od Londynu i 21 km na wschód od Bristolu. Miasto posiada status city, nadany przez królową Elżbietę I w roku 1590. W roku 1889 uzyskało status gminy miejskiej, od roku 1996 jest centrum administracyjnym jednostki autonomicznej Bath and North East Somerset.
Miasto położone jest w dolinie rzeki Avon, w miejscu, gdzie występowały naturalne wody geotermalne. Kolonizatorzy rzymscy wybudowali tu łaźnie i świątynię i nazwali to miejsce Aqua Sulis. W roku 973 w Bath koronowano na króla Anglii Edgara. Za czasów georgiańskich miasto stało się popularnym ośrodkiem wypoczynkowym. Z tego okresu pochodzi wiele budowli w stylu epoki.
Bath uzyskało status miejsca dziedzictwa światowego w roku 1987. Obecnie jest centrum kulturalnym, uniwersyteckim i turystycznym, które rocznie odwiedza ok. 3 800 000 osób.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto zostało założone na Półwyspie Libraryjskim, w pobliżu jedynych naturalnych źródeł geotermalnych w Wielkiej Brytanii. Pierwszy raz w dokumentach wzmiankowane jest jako rzymskie uzdrowisko, jednak istnieją poszlaki pozwalające stwierdzić, że Bath powstało wcześniej. Wierzono, iż woda mineralna z Bath jest lekarstwem na rozmaite przypadłości.
Od 1702 roku działał tam brytyjski arbiter elegancji Richard Beau Nash, który uczynił Bath najmodniejszym miastem w Wielkiej Brytanii. W latach 1801–1806 mieszkała w Bath Jane Austen; w tym mieście dzieje się akcja jej dwóch powieści: Opactwo Northanger i Perswazje.
Dzisiejsze Bath zajmuje powierzchnię 29 km² i liczy około 89 000 mieszkańców[2].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W mieście rozwinął się przemysł poligraficzny oraz odzieżowy[3].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]W Bath istnieją rzymskie łaźnie, opactwo Bath Abbey, Most Pulteney oraz ogród angielski Prior Park Landscape Garden zaprojektowany przez poetę Alexandra Pope’a. Znajdują się tutaj także przedstawiciele architektury georgiańskiej: Royal Crescent wybudowany w latach 1767–1774, okrągły ciąg budynków o długości 200 metrów zwany The Circus oraz Assembly Rooms, których projektantami byli John Wood starszy oraz John Wood młodszy[4].
Bath City F.C.
[edytuj | edytuj kod]W 1889 w mieście został założony klub piłkarski Bath City F.C.[5] W latach 1986–1988, 1990–1997 i 2010–2012 uczestniczył w rozgrywkach Conference National, stanowiących piąty poziom ligowy w Anglii[6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Ludzie związani z miastem
[edytuj | edytuj kod]Mieszkanką miasta była Jane Austen. Akcja dwóch jej książek (Opactwo Northanger i Perswazje) rozgrywa się w owym mieście, a pojawia się ono w każdej książce Austen. Mieszkańcem Bath jest również Nicolas Cage. W mieście został założony, przez mieszkających tu w tym okresie Rolanda Orzabala i Curta Smitha, nowofalowy zespół muzyczny Tears for Fears. Innym znanym mieszkańcem Bath jest videobloger Charlie McDonnell.
O mieście
[edytuj | edytuj kod]Bath jest miastem, w którym rozgrywa się akcja książek Petera Loveseya (powieści kryminalne).
Pod koniec 2017 opublikowano studium wykonalności dotyczące budowy linii tramwajowej, które wykazało zasadność dla realizacji tego typu projektu[7].
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Civitas Renaissance
[edytuj | edytuj kod]Bath należy do przedsięwzięcia Civitas Renaissance (w ramach europejskiej inicjatywy CIVITAS)[8], zrzeszającego miasta promujące alternatywne formy transportu miejskiego w celu zmniejszenia uciążliwości ruchu drogowego w turystycznych i historycznych miejscowościach, a także ze względu na ochronę środowiska. Oprócz Bath miastami uczestniczącymi w przedsięwzięciu są:
Szczecinek – Polska
Perugia – Włochy
Skopje – Macedonia
Gorna Orjachowica – Bułgaria
Polonia
[edytuj | edytuj kod]- Integracyjna Szkoła Sobotnia im. Fryderyka Chopina
- Polska Szkoła Sobotnia im. Jana Pawła II[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Figure 1: Explore population characteristics of individual BUAs [online], www.ons.gov.uk [dostęp 2023-08-18] (ang.).
- ↑ Census 2011 – Ward Profiles | Bathnes [online], www.bathnes.gov.uk [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Bath, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-02].
- ↑ Bath znaczy coś więcej niż łaźnia | Tomasz Merwiński [online], merwinski.pl [dostęp 2018-02-18] (pol.).
- ↑ Bath City. footballdatabase.eu. [dostęp 2023-12-28]. (ang.).
- ↑ Bath City. national-football-teams.com. [dostęp 2023-12-28]. (ang.).
- ↑ Tomasz Kościelny „Kolejne brytyjskie miasto chce tramwaju” Transport Publiczny 28 stycznia 2018.
- ↑ Civitas Renaissance. [dostęp 2009-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-13)].
- ↑ Baza organizacji i instytucji polskich i polonijnych za granicą. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-08-12].
