|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | (S)-N-benzylo-N-metylo-1-fenylopropano-2-amina | Inne nazwy i oznaczenia | N-benzylo-N-α-dimetylofenetyloamina | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C17H21N |
Masa molowa | 239,36 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS | 156-08-1 5411-22-3 (chlorowodorek) |
PubChem | 2341 |
DrugBank | DB00865 |
SMILES | CC(CC1=CC=CC=C1)N(C)CC2=CC=CC=C2 | |
|
Niebezpieczeństwa | Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-04-02] | | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Na podstawie podanej karty charakterystyki chlorowodorek benzfetaminy | | | Zwroty H | H301, H311, H331, H361 | Zwroty P | P261, P280, P301+P310, P311 | | Europejskie oznakowanie substancji | oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne | Na podstawie podanej karty charakterystyki | | Toksyczny (T) | | | Zwroty R | R23/24/25, R63 | Zwroty S | S45, S36/37/39, S22 | | Numer RTECS | SG9625000 | Dawka śmiertelna | LD50 160 mg/kg (szczur, doustnie)[2] | |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
Legalność w Polsce | substancja psychotropowa grupy IV-P |
Farmakokinetyka | | Działanie | stymulujące, zmniejszające łaknienie | Okres półtrwania | 16–31 h | Wiązanie z białkami osocza i tkanek | 75–99% | Metabolizm | wątrobowy | |
Uwagi terapeutyczne | | Drogi podawania | doustnie | |
|