Biżuteria – Wikipedia, wolna encyklopedia

Biżuteria (fr. bijouterie, od bijou – klejnot) – drobny przedmiot złotniczy i jubilerski służący do ozdoby ciała i stroju, zazwyczaj z metali i kamieni szlachetnych i ozdobnych.

Biżuteria odznacza się przede wszystkim artystycznym wykonaniem – i dzięki temu kryterium do biżuterii można zaliczyć ozdoby ludów pierwotnych. Formy artystyczne kształtowały się i kształtują zgodnie z ogólnymi trendami mody.

Potrzeba ozdabiania ciała biżuterią pojawiła się prawdopodobnie u zarania dziejów współczesnego człowieka – liczące około 100 tys. lat znaleziska przedziurawionych muszli są pierwszą zachowaną biżuterią^[1].

Biżuteria ma różne funkcje, z których można wyodrębnić trzy podstawowe:

• funkcja użytkowa – szczególnie wyraźna przy dekoracji stroju (agrafy, klamry, guzy, brosze, spinki do mankietów itp.)
• funkcja ozdobna, dekoracyjna – służącej wyłącznie do ozdoby ciała (diademy, kolie, naszyjniki, bransolety, zawieszki (zwane również charmsami) itp.)
• funkcja religijna (amulety, talizmany)

Biżuteria stosowana była jako oznaka władzy, prestiżu, zamożności czy też przynależności klasowej.

Współcześnie biżuteria stosowana jest głównie przez kobiety, jest łatwo dostępna dzięki masowej produkcji fabrycznej oraz różnorodnych, niekoniecznie kosztownych materiałów dekoracyjnych (tzw. biżuteria sztuczna).

Informacje w projektach siostrzanych

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• biżuteria patriotyczna
• biżuteria żałobna

• Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9. Brak numerów stron w książce