Biała Prudnicka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Biała Prudnicka
	; Stacja ok. 1910
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Biała
Data otwarcia	1896
Poprzednie nazwy	Zülz (1896–1930); Zülz (Oberschles.) (1931–1945); Biała Prądnicka (1945–1946)
Rodzaj	stacja kolejowa
	Dane techniczne
Liczba peronów	2
Liczba krawędzi; peronowych	3
Kasy
	Linie kolejowe
	Linia 306 Gogolin-Prudnik;
	Położenie na mapie Polski Biała Prudnicka
	Położenie na mapie województwa opolskiego Biała Prudnicka
	Położenie na mapie powiatu prudnickiego Biała Prudnicka
	Położenie na mapie gminy Biała Biała Prudnicka
	Położenie na mapie Białej Biała Prudnicka
	50°23′06,22″N 17°40′22,87″E/50,385061 17,673019
	Multimedia w Wikimedia Commons

Biała Prudnicka – nieczynna stacja kolejowa w miejscowości Biała, w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała, w Polsce.

Historia

W 1895 firma Lenz & Co, lokalne samorządy, właściciele papierni w Krapkowicach oraz majątków ziemskich zawiązali spółkę Kolej Prudnicko-Gogolińska z siedzibą w Prudniku, której celem stała się budowa drugorzędnej, normalnotorowej linii lokalnej z Prudnika do Goglina, na stacjach końcowych stycznej z istniejącymi już w tym czasie liniami państwowymi. 19 sierpnia 1895 spółka uzyskała koncesję, po czym przystąpiono do prac budowlanych. Pierwszy odcinek – z Prudnika do Białej Prudnickiej – oddano dla ruchu towarowego 22 października 1896, a już 4 grudnia 1896 oddano do użytku całą linię z Prudnika do Gogolina, zarówno dla ruchu towarowego, jak i osobowego. Według niepotwierdzonych źródeł stacja Biała miała się docelowo stać stacją węzłową, za sprawą planów przedłużenia linii Nysa–Ścinawa Nyska do Białej i dalej do Głogówka, gdzie łączyłaby się z linią Kędzierzyn–Nysa.

Lokomotywownię, dyspozyturę i kierownictwo kolei umieszczono w Białej. Tabor spółki składał się z trzech parowozów zbudowanych w Szczecinie (później dokupiono jeszcze trzy), 15 wagonów osobowych, 4 bagażowych i około 50 wagonów towarowych różnych typów. W ruchu towarowym zapewniano obsługę zakładów przemysłowych w Krapkowicach (papiernia, „Otmęt”), Zielinie (piaskownia), Białej (cukrownia, betoniarnia) oraz bocznicy do jednostki wojskowej w Krapkowicach; ponadto sezonowo na stacjach Biała Prudnicka, Krobusz i Łącznik znajdowały się punkty ładunkowe buraków cukrowych. Ze znajdującej się w Zielinie piaskowni odprawiano wagony załadowane workami z piaskiem, który wykorzystywano w piasecznicach lokomotyw, nawet w tak odległych lokomotywowniach jak Piła, Szczecin, Warszawa Grochów czy Siedlce^[1].

W 2012 został rozebrany budynek dworca^[2].

Przypisy

↑ Historia linii Gogolin-Prudnik. bluefish.foxnet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-24)]..
↑ Ogólnopolska Baza Kolejowa [online], www.bazakolejowa.pl [dostęp 2020-02-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

Biała Prudnicka w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
Biała Prudnicka w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – atlaskolejowy.net

Biała Prudnicka
Linia nr 306 Gogolin – Prudnik
Krobusz odległość: 4,894 km		Józefówek odległość: 4,112 km

[:1-1] Historia linii Gogolin-Prudnik. bluefish.foxnet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-24)]..

[2] Ogólnopolska Baza Kolejowa [online], www.bazakolejowa.pl [dostęp 2020-02-17] (pol.).

[1]

[2]