Bożena Pytel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bożena Pytel

Data i miejsce urodzenia	3 maja 1945 Lublin
Obywatelstwo	Polska Francja
Tytuł szachowy	mistrzyni międzynarodowa (1974)
Ranking FIDE	1854
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowana na liście aktywnych

Bożena Pytel, z domu Ziemecka (ur. 3 maja 1945 w Lublinie) – polska szachistka, reprezentująca barwy Francji, mistrzyni międzynarodowa od 1974 roku.

W latach 70. należała do ścisłej czołówki polskich szachistek. W 1966 r. po raz pierwszy wystąpiła w finale mistrzostw Polski kobiet. Do 1980 r. w finałowych turniejach wzięła udział 10 razy, zdobywając 3 medale: złoty (Kielce 1970) i dwa brązowe (Istebna 1976, Piotrków Trybunalski 1979). Wielokrotnie startowała w finałach drużynowych mistrzostw Polski, w barwach klubów Start Lublin i Avia Świdnik, zdobywając 9 medali: dwa złote (1971, 1982), cztery srebrne (1970, 1974, 1979, 1980) oraz trzy brązowe (1972, 1973, 1981). W 1973 r. odniosła duży sukces, dzieląc I-II miejsce w międzynarodowym turnieju w Piotrkowie Trybunalskim.

Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 lipca 1993 r., z wynikiem 2115 punktów zajmowała wówczas 10. miejsce wśród francuskich szachistek^[1].

Była zmężna z Krzysztofem (1945–2001), również znanym szachistą, a także dwukrotnym mistrzem Polski oraz olimpijczykiem. Bożena Pytel mieszka na stałe we Francji.

• W.Litmanowicz, J. Giżycki, Szachy od A do Z, tom II, Warszawa 1987, s. 998

• Bożena Pytel – wybrane partie szachowe (ang.)
• Bożena Pytel – profil na stronie FIDE (ang.)