Brabancja Flamandzka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brabancja Flamandzka

nld. Provincie Vlaams-Brabant
fr. Province du Brabant flamand
niem. Provinz Flämisch-Brabant

prowincja
Katholieke Universiteit Leuven
Herb Flaga
Państwo	Belgia
Region	Flamandzki
Siedziba	Leuven
Powierzchnia	2106 km²
Populacja (1 stycznia 2022) • liczba ludności	1 173 440[1]
• gęstość	557 os./km²
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Brabancja Flamandzka (nld. Provincie Vlaams-Brabant, wym. [ˌvla.msˈbra.bɑnt]; fr. Province du Brabant flamand; niem. Provinz Flämisch-Brabant) – prowincja w środkowej Belgii, w Regionie Flamandzkim. Jej stolicą jest miasto Leuven. Zajmuje powierzchnię 2106 km², a zamieszkuje ją 1 173 440 mieszkańców (1 stycznia 2022). Graniczy z prowincjami: Antwerpia, Limburgia, Brabancja Walońska, Hainaut, Liège i Flandria Wschodnia. Otacza też Region Stołeczny Brukseli, który jest jej enklawą. Jest najmłodszą oraz najmniejszą prowincją regionu.

Brabancja Flamandzka powstała 1 stycznia 1995 r. w wyniku podziału dawnej prowincji Brabancja na dwie części wzdłuż granic językowych: niderlandzkojęzyczną Brabancję Flamandzką oraz francuskojęzyczną Brabancję Walońską. Dwujęzyczny Region Stołeczny Brukseli utworzony 12 stycznia 1989 r. nie posiada prowincji.

Prowincja podzielona jest na dwa okręgi (nl. i fr. Arrondissement, niem. Bezirk), w skład których wchodzi 65 gmin (nld. Gemeente, fr. commune, niem. Gemeinde):

• Brabancja

• strona internetowa prowincji