Bronowice (Kraków) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bronowice – obszar Krakowa położony w północno-zachodniej części miasta. Ze względu na długą historię (sięgającą XIII wieku), a następnie dynamiczny rozwój urbanistyczny tego obszaru w XX wieku oraz liczne zmiany podziału administracyjnego Krakowa, obszar ten w zależności od kontekstu może być różnie rozumiany.

Historyczne Bronowice to łączny obszar dwóch dawnych podkrakowskich wsi:

• Bronowice Małe (dawniej Bronowice Polskie^[1], obecnie część Dzielnicy VI Bronowice),
• Bronowice Wielkie (dawniej Bronowice Niemieckie^[1], obecnie część Dzielnicy IV Prądnik Biały).

W latach 1934–1941 – bezpośrednio przed włączeniem Bronowic do Krakowa – istniała ponadto gmina Bronowice Małe.

Niżej wymienione współczesne części Krakowa noszą nazwę Bronowice:

• Dzielnica VI Bronowice – jednostka pomocnicza gminy miejskiej Kraków

Nieformalne jednostki urbanistyczne (osiedla) Krakowa:

• w granicach Dzielnicy VI Bronowice:
  • Bronowice Małe – centralna część dzielnicy,
  • Osiedle Bronowice Nowe (Widok) – osiedle bloków mieszkalnych;
  • Bronowice Małe Wschód – nieoficjalna nazwa wschodniej części dzielnicy,
• w granicach Dzielnicy IV Prądnik Biały:
  • Bronowice Wielkie – zachodnia część Dzielnicy IV.

Pętle tramwajowe i autobusowe w Krakowie, w Dzielnicy VI:

• Bronowice – pętla tramwajowa przy skrzyżowaniu ulic L. Rydla i Bronowickiej (koło dawnej rogatki miejskiej),
• Bronowice Małe – pętle: tramwajowa u zbiegu ulic Balickiej i Na Błonie, autobusowa u zbiegu ulic Na Błonie i Filtrowej.