Caroline Harrison – Wikipedia, wolna encyklopedia

Caroline Scott Harrison

Caroline Harrison w 1889 roku
Data i miejsce urodzenia	1 października 1832 Oxford
Data i miejsce śmierci	25 października 1892 Waszyngton
Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych
Okres	od 4 marca 1889 do 25 października 1892
Poprzedniczka	Frances Cleveland
Następczyni	Mary Dimmick Harrison
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Caroline Scott Harrison (ur. 1 października 1832 w Oxfordzie, zm. 25 października 1892 w Waszyngtonie) – żona prezydenta USA Benjamina Harrisona, pierwsza dama.

Caroline Lavinia Scott urodziła się 1 października 1832 roku w Oxford^[1]. Jej ojciec, John Whiterspoon Scott był prezbiteriańskim pastorem^[2]. Nauki pobierała Oxford Female College, a następnie na Miami University^[3]. Swojego przyszłego męża, Benjamina Harrisona, poznała gdy była nastolatką^[2]. Młodzi zaręczyli się będąc na studiach^[2]. Wkrótce potem Caroline zaczęła podupadać na zdrowiu, co przyspieszyło decyzję o małżeństwie^[4]. Ich ślub odbył się 20 października 1853 roku^[4].

Pierwsze miesiące po ślubie, Harrisonowie spędzili w North Bend, a w 1854 przenieśli się do Indianapolis, gdzie Benjamin rozpoczął praktykę prawniczą^[1]. Z powodu złej sytuacji finansowej i pożaru domu, Caroline przeniosła się na jakiś czas do swoich rodziców^[1]. Po wojnie secesyjnej ich sytuacja materialna się poprawiła, więc oboje zamieszkali w domu, ukończonym w 1875 roku^[5]. Benjamin zaczął wówczas interesować się polityką i w 1881 roku został senatorem^[5]. Ponieważ Caroline często chorowała, a w międzyczasie przeszła także operację i rekonwalescencję, często nie spędzała czasu z mężem w Waszyngtonie^[5].

Gdy w 1889 roku jej mąż obejmował urząd prezydenta, ona została pierwszą damą^[5]. Z początkiem kadencji, planowała wybudować nową siedzibę prezydencką, gdyż uważała Biały Dom, za zbyt podniszczony^[5]. Część jej poprzedniczek także to planowało, jednak Caroline poprosiła męża, by wystąpił z wnioskiem do Kongresu^[6]. Ze względu na błąd polityczny prezydenta, którym zraził do projektu spikera Izby Reprezentantów, inicjatywa zakończyła się niepowodzeniem^[6]. Wówczas Caroline postanowiła przeprowadzić renowację Białego Domu, na którą otrzymała 35 tysięcy dolarów od Kongresu^[6]. Przez 2 lata udało się zainstalować nowe ogrzewanie, wybudować nową kuchnię, dodatkowe łazienki przy sypialniach, położyć nowe podłogi, sprowadzić nowe meble i zainstalować światło elektryczne^[6].

Oprócz renowacji, pierwsza dama wydawała przyjęcia, a także założyła stowarzyszenie Córy Rewolucji Amerykańskiej, gdy Synowie Rewolucji odmówili przyjmowania kobiet^[7]. Wprowadziła także zwyczaj wystawiania choinki przed Białym Domem w okresie świąt Bożego Narodzenia^[7]. Angażowała się także w akcji charytatywne, jak choćby zbiórkę pieniędzy na Johns Hopkins University^[7]. W 1890 roku Caroline została zaatakowana, z powodu prezentu – domku letniskowego – jaki otrzymała od poczmistrza generalnego Johna Wanamakera^[8]. Pojawiły się oskarżenia o korupcję, wobec których prezydent zapłacił za posiadłość 10 tysięcy dolarów^[8].

Tuż przed wyborami w 1892 roku, pierwsza dama zachorowała^[8]. Zmarła 25 października, prawdopodobnie w wyniku tyfusu lub gruźlicy^[8].

Caroline Scott poślubiła Benjamina Harrisona 20 października 1853 roku w Oxford^[4]. Para miała dwoje dzieci: Russella Benjamina (ur. 12 sierpnia 1854) i Mary Scott (ur. 3 kwietnia 1858)^[1].

• Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).

• Caroline Lavinia Scott Harrison. Biały Dom. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).