Cedylla – Wikipedia, wolna encyklopedia
A̧ | a̧ |
Ç | ç |
Ḉ | ḉ |
Ḑ | ḑ |
Ȩ | ȩ |
Ģ | ģ |
Ķ | ķ |
Ļ | ļ |
Ņ | ņ |
Ŗ | ŗ |
Ş | ş |
ß̧ | ſ̧ |
Ţ | ţ |
U̧ | u̧ |
Cedille, cédille, cedilla[1], cedylla ( ¸ ) – znak diakrytyczny podobny nieco do ogonka, występujący najczęściej pod literą „C” w wielu językach (m.in. we francuskim, portugalskim, katalońskim, tureckim)[1].
Nieco innym znakiem, który nie powinien być mylony z cedille jest tzw. przecinek dolny w języku łotewskim i rumuńskim.
W Unikodzie znak diakrytyczny cedylla występuje w wersjach:
Znak | Unicode | Kod HTML | Nazwa unikodowa | Nazwa polska |
---|---|---|---|---|
¸ | U+00B8 | ¸ lub ¸ lub ¸ | CEDILLA | cedylla |
̧ | U+0327 | ̧ lub ̧ | COMBINING CEDILLA | cedylla dostawna |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jacek Mrowczyk: Niewielki słownik typograficzny. Gdańsk: Czysty Warsztat, 2008, s. 18. ISBN 978-83-89945-20-4.